JEALOUS

Chapter 1

A|N:
          Hi guys remember me? hehe🙂 Natagalan po yung pagsulat ko uli dahil may mga bagay na mas kailangang unahin. But, gusto ko ring unahin na kayo so I wrote a new story which all of you hope to love and support 😘.

Prologue:

          The wind blows wildly which brought shivers all over my body like there's something that the wind wants to say. Synonymously of what life I have, a life that is wild to the point that I can't manipulate it myself.

           Nakatayo ako ngayon sa gitna ng gubat kung saan dito ako dinadala ng mga paa ko at tinuring ko ng tahanan ko sa ilang taon ko ng nagpabalik-balik. Seems like the forest calls me to be with them and I felt it everytime I'm either angry or confused towards something at parang sinasabi ng kagubatan na pwede akong manatali at kung saan nakakaramdam ako ng gaan sa loob.

"Why are you still standing here? Hinahanap kana nila Savanna" that voice calling my name makes me remember who I really am and that there's no room for hiding.

"Why do you always call me with that name? You can go, just tell them I'm going home soon. " Hindi makakaila sa boses ko ang pagkadisgusto. Sino ba namang matinong tao ang gustong madiktahan ulit at magamit dahil lang anak ako.

"Alam mo namn ang mangyayari kung gagawin ko yun diba Savanna? "

Isang hakbang at hindi ko na napigilan ang sarili.

"Patawarin ako sa gagawin ko ngayon pero kahit kailan hindi ko gugustohing mabuhay kasama kayo! " Humarap ako kay Anton ang kaisa-isang kanang kamay ng ama ko na walang kahit anong kalinisan sa katawan.

Inisang hakbang ko ang distansya namin at inatake ko siya ng mas mabilis pa sa kung ano ang tinuro niya sakin. Sinipa ko ang tagiliran niya at pinilipit ko ang dalawang kamay niya tama lang para hindi ito mabali.

"Savanna!" tawag niya na may bahid ng sakit.

"Hanggang kailan kaba magiging sunod-sunoran sa ama Kong sarili Lang ang iniisip? " diin kong sabi sa kanya na siyang kinakunot ang noo nito.

"Hindi mo naiintindihan Savanna!" Nangangalaiti ako sa sinabi niya.

"Hindi kailanman ko maiintindihan kung bakit ako ginagamit ng ama ko at kung bakit niya hinayaang mamatay ang mommy kung mahalaga kami sa kanya Anton! " tumahimik siya.

"Tell my dad to stop meddling with my f*cking life kung ayaw niyang ako ang makalaban niya!" Nanginginig ako sa puot at mas pinilipit ko pa ang mga kamay niya at nanlilisik ang matang hinarap si Anton.

"Ma--ma-ma-tay ka Sava-nna, hi-ndi ka mana-na-lo ahrrrkkk sa a-ma mo! Hu-wag mong kali-m-utan an-g mga Bart-olome!" napatigil ngunit napangiti ako at hindi alintana ang kanyang sinabi kung kayat tinuhod ko siya at may ginalaw ako sa leeg niya para itoy makatulog.

"I owe you a lot Anton for teaching me how to fight and now I'll use it well if that old man pissed me off."

Tinakbo ko ang sasakyan at inilabas ang mga baril na itinago ko ng biglang may tumawag sa telepono.

" Klievan? "

" Were are you babe? " madiin at may halong pangamba ang boses niya. Hindi ko to gusto at alam ko na alam na niya.

" I'm sorry " pumatak ang luha ko at sunod sunod yung umagos hangang sa d ko napigilang masuntok ang harap ng sasakyan.

" Hindi! You told me Anna that whatever happened you'll stay right? You can't leave me babe. " ang boses na yun alam kong umiiyak siya ngunit kailan ko tong gawin para sa kanya kailangan.

" You don't understand! You don't need me Klievan you're rich, handsome you have everything you can live without me! " patawarin mo ko pero kung ang saktan ka ang magliligtas sayo gagawin ko kahit doble non ang matatangap Kong sakit at parusa.

" Yes I have everything Anna not until you leave me.. " I close my eyes with tears rolling down my cheeks then I finally said it.

" I don't love you anymore Klievan so don't ever find nor talk to me again. You're now free like a mad man and do anything you want. " akala ko siya ang sasaktan ko pero bakit triple ang sakit na sinalo ko.

"Anna, I don't believe you I love you please stay.. Please tell me where you at? "

" Forget about me..Goodbye Klievan James Bartolome"

"NO! AN--" binaba ko na ang telepono at tinapon sa kawalan.

Tinitigan ko ang madilim na kagubatan at hindi ko napigilang mapasigaw sa sakit at galit. Pinaharorot ko ang sasakyan at sa oras na iwanan ko ang kung anong meron ako ay alam kong panibagong yugto na ito ng buhay ko. Ang buhay na wala yung taong kailangan ko, yung taong bumuhay sa puso ko at yung taong naging mundo ko. At ngayong winasak ko siya wasak narin ako at paninindigan ko malayo lang siya sa kapahamakan ng ama ko.

Savanna Christine Chua ang pangalang minsang nakilala at minahal ngayo'y maglalaho kahit empyerno pa ang kapalit.