Duyduklarımı idrak edemiyordum. Demek bir hataydım. Hata olduğum için anneme sinirli belki de.
Bu yüzden beni yetimhaneye verdiler. Aslında daha genç olmasınıda şimdi anlıyorum.
Gençken yaptığın hata. Tekrardan başımı kaldırıp onlara baktığımde.
Justin hata olduğumu idda eden adama sinirli bir şekilde bakıyordu.
Bana doğru döndü. Bir kaç adım attı ama bende geri adım attım. "Bak.. Sen artık hata değilsin tamam mı ?" hadi ama.
Belki de beni vicdanı el vermeyip acıdığı için yanına almıştır. Açıkcası ben öyle düşünüyorum.
Ve kesinlikle öyle. Justin tekrar arkasına bakıp "Ağzını sikeyim senin Ryan." diye kabaca konuştu.
Demek adı Ryan mış. Başımı sağa sola sallayıp merdivenlere doğru adım atmaya başladım.
Odama girip kapıyı yavaşça kapattım. Gidip camın kenarındaki koltuğa oturdum. Bacaklarımı kendime çekip düşünmeye başladım.
Aslında şuan ağlamam saçma olurdu ve zaten ağlamiyacaktım. İçimde öyle bir istek yok.
Zaten mantıken düşünürsek yetimhanede olan çocukların hepsinin hayatları berbattır.
Ben kendimi inandırmıştım oysaki. Onu o güzel yüzünü görünce.. Ne biliyim iyi biri hayatım olacak sanmıştım ama sadece istenmeyen bir hatamışım.
Aslında bir yandan yetimhaneyi özlüyorum. Orda herkes eşit. Aynı yaşlarda kişiler ve hepimiz eşidiz.
Ama burada öyle değil işte. Yetimhanede hepimiz istenmiyoruz ama burada sadece ben istenmiyorum.
Hep düşünmüşümdür aslında. Dünyada hayatını mükemmel yaşayanlar varken bizim gibi berbat olanlar ? Onların hayatları güzel bizimkisi nedn berbat ?
Onlarında hayatları berbat olsun. Bu bencillik değil. Sadece insanların canı fazla yanmış ve güzel hayatları görünce dayanamıyoruz.
İç geçirdim ve derin bir nefes alıp uzun süre yavaşca verdim. Belki de yarın yetimhaneye Emily'i görmeye gidebilirim.
O tek arkadaşım. Fazla samimi olmasakta tek arladaşım oydu. Onu sattığımı düşünmesini istemiyorum.
Gözümü duvardaki saate çevirdiğimde zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım. 2 saattir düşünmüşüm.
Yerimden kalkıp banyoya doğru adımlar attım ve aynada kendime baktım. Çekmeceleri kurcalayıp bir bez aldım ve suya tutup yüzümdeki makyajı silmeye başladım.
Böyle çıkarması zor oluyordu ve bende çıksın diye daha çok bastırıyordum buda canımın yanmasına sebep oluyordu.
Çoğunu çıkarınca pes ettim. Kaliteli bir markaydı ve makyaj çıkarma jeli olmadan böyle çıkmazdıki zaten canım yeteri derecede yandı.
Suyu tekrar açıp elimi yüzümü yıkadım. Tekrar odaya döndüm. Dolabı açıp dün giydiğim pijamaları çıkarıp üstüme geçirdim.
Yatağa girdim. Soğuk yatak ürpermeme neden olmuştu.
Şu son olayları düşünerek kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Birinin beni dürtmesiyle gözleeimi araladım. Hizmetli kadın bana bakıyordu.
Gözlerimi açtığımı görünce gülümsedi. "Okulunuz var efendim"
Bende ona gülümseyip doğruldum "Ben çok teşekkür ederim." diyince gülümseyip odadan çıktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YETİM(Justin Bieber FanFic)
FanficYetimhaneden 17 yaşında alınan bir kız. Daha hiç bir şeyden haberi yok. . Fakat gerçekten bu kız onun kızımı ? Baba ve kız arasında geçen bir hikaye değil. Justin'da aslında baba olduğu söylenemez. Sadece fazlaca sır var. Yavaş yavaş gerçekler orta...
