[Hyunjin'in ağzından]
Bir yıl geçti. Artık mezun olmuş, mesleğim elimdeydi. Yazardım..
Beni anlatan, duygularımı hissettiren ve onu unutamadığımı, her gün bir mesaj beklediğimi, onu hayal ettiğimi anlatan kitaplar yazıyordum. Özetlersek yaşama sebebim kitaplarım ve okuyucularım olmuştu.. Ondan beklediğim mesajları, ilgiyi alamazsam da, okuyucularım bana yazdığı mesajlar, gösterdiği ilgileri benim için çok farklı, az çok olsa da onun yerini dolduruyordu.
22 yaşında bir yazarım ama hala da düzenim olmayan bir hayata sahibim. Ah tabii ya ne zaman düzenli biri olup da öyle hayata sahip oldum ki her neyse..
Hala yatakta yatıyor, boş boş telefonda dolaşıyordum. Boş demeyelim de siz anladınız.. Belki bir umut.. Bu zamana kadar bekledim ve bekleyeceğim de.
Saat öğlen birine gelmiş ben hala yatakta yatıp telefonun başındaydım. Telefona bakmaya devam ederken çalıştığım şirket bana kitabın ne zaman bitireceğim hakkında mesaj atmıştı. O kitap bir türlü bitmiyordu ki; ilham gelmediği için yazmak istemiyordum. Sebebini bilmiyorum ama son zamanlar da üzerimde bir halsizlik ve kötü bir his var. Umarım bir şey olmaz sadece hisle kalır. Yataktan doğrularak oturmaya devam ettim, sersemliğimi üzerimden atmak için esnerken o anda telefonum çalmıştı. Baktığım da annem arıyordu. Hadi ama şimdi hiç sırası değil, açarsam hiç susmayacak ama açmasam da aramaya ısrar edecek. Bir iki dakikalığına telefonla bakışırken annem aramayı kapatmış ve mesaj atmıştı.
'Oğlum daha kalkmadın mı? Öğlen oldu birazdan da akşam olur. Kalk hadi! Umarım unutmadın bize gelmen gerektiğini. Vaktini iyi değerlendir ve zamanında burada ol. Biliyorsun bugün özel bir gün.'
HAYIR O BUGÜN MÜYDÜ! Bugün güzel ve özel bir gündü ben ise bunu unutmuştum.. Hemen yatağımdan kalkıp, duşa girmiştim. Bir kısa süreliğine çıktıktan sonra dolabın karşısında durmuş, ne giyeceğimi düşünüyordum. Özel bir gün olduğu için sade ve şık olmam gerekirdi. Sanırım buldum. Bunları giyeceğim.. Siyah mat bir takım, takılı olması gereken takılar ve son olarak kombini tamamlayan spor ayakkabılarım. İşte hazırdım bu güzel güne. Ne kadar halsiz olsam da bugünün güzelliği beni gülümsetiyordu. Gereken eşyalarımı alarak da evden çıkmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ı'm in the sky | hyunin
RandomDünya değişse dahi bana yapmayacağına dair söz verebilir misin? Bütün anılarımız bu güzel yerde, Asla bitmeyecek bir hikaye olucaklar...
