Gülüşün kalbime yara

3.Aşıkmıyım ona?🤔

Selam🙃

Yazarken neden bu kadar heyecanlanıyorum bilmiyorum ama çok fena oluyorum. Kalbim öyle hızlı atıyorkiii...

"Alanınız varmı kitabı?" öğretmenimiz sordu daha almamışdım benle derste olan bir kız "alırım" dedi o sırada Orhan "Bende var veririm" demesinmi?

Dururmuyum sesim benden asılı olmayarak yüksek çıktı "Beeeeeeen" hemen bana döndü Orhanın o gül yüzü "Sende de mi yok?" "Hayır" başını sallayıp önüne dondü.

Beni hiiiiiç tanımamışsın yedirirmiyim senin kitabını elin kızına?

Sen dokunmuşsun o sayfalara. Sana aid olan bir şey. Belkide senin kokun bile var onun üzerinde şimdi ona verecekmisin onu? Ben varken hemde?

Ya gerçekten bana değilde ona verirse?

Bir daha yüzüne bakmam.!🙁

***

"Senin ablan kimki?" Sordu bana. Nasıl tanımazyaa? Biz ablamla tüm gün ondan konuşalım bey efendi tanımasın bile. Neyse hatırlatmaya çalışdım neyseki hatırladı "Haa o senin ablanmıydı?" "İyi kızdı" Gülümsedim. Ne tatlı tatlı konuşuyor bu böyle? "Sende iyi kızsın" ah düşüb bayılıcağım şuracıkta. Utandım kızarmışda ola bilirim. "Sende iyi oğlansın"

Öyle bir bakıyorki kayboluyorum gözlerinde. O gözlerde yuva kurub ömür boyu yaşaya bilirdim hiç sıkılmadan.

Söz sözü açtı sonra Fatiş kaşının birini havaya kaldırdı. Sinir oluyomyaaa ben niye yapamıyom bunu?

Aramızda benim gibi bunu yapmak isteyibde yapamayan varmı?

Hemen Orhana döndüm "Sen yapa biliyormusun?" Sorumla kaşlarını havalandırmasınmı? Hem bir sağını bir solunu. Ne güzel yapıyoryaaa...Ben niye yapamıyorumyaaa.

"Sen yap" dedi "Ben yapamıyorum" aaa baya sinir oluyom gülüyo bide.

Biz hep böyle eğlenerdik okul zamanlarında. O ben Fatiş. Karonasız mis gibi günlerdi...

Sonra Fatiş sormazmı ona 'biz bilormusun sana kendi aramızda ne diyoruz' Allah seni ne etmesin Fatişyaa. Biz hep kalabalık ortamlarda rahatca konuşalım diye lakaplar koyardık bazılarına.

"Ne?" Kaş-göz etdim Fatişe söylemesin diye ama nerde. "Şirin diyoruz" şaşırdı çocuk normal olarak. Kendini eli ile gösterib "Benim nerem şirin?" Diye sordu. Baya gülmüşdüm "Tatlısın tatlısın" dedim. Öyleydi zaten bunu tek ben demiyordum.

Sonra Fatişin sevgilisini öyrendi. Hadi bakalım sıra bana gelince ne derdim acaba? Ondan önce davrandım öğrenmeliydim dimi?

"Sen bizim her haltımızı öyreniyorsun ama biz seni bilmiyoruz. Peki sen?" Sordum direk. Çok qarip hiss hem öğrenmek istiyorum hem de öğrenmekten korkuyorum. Baktı öylece yüzüme sonra kalktı ayağa kalbimin o an nasıl atdığını hala hatırlıyorum.

Tam karşıma geldi ne yapmak istediğini anlayamıyordum. Sonra eğildi iki elini masama dayadı "Sen söyle" nee? Delimi bu bee. "Söylemem. Sen söyleyeceksin önce" dedim işin içinden sıyırmaya çalışarak. Öyle derin bakıyordukiii. O baktıkca ben kayboluyordum.

"Ben söylersem söyleyecekmisin?" Evet dercesine başımı salladım.Zaten konuşacak halde değildim. "Söyliyicem söyliyicem" dedi "Şimdi söyle" dedim ah meraklı ben. "Yeri değil" dedi "Niyeyaa bu kadar zormu bir isim söylemek?" Bundan sonrası yok. Bıraktı benle dilleşmeyi.Fatişte kalmış bize qarip qarip bakıyor. Ne yapsın haklı. Onun bildiğince şu an kimseyi sevmiyorum. Ama gerçekten sevmiyorum.

Sonra defterlerimi karıştırmaya başladı. Sıkılıyordu ne yapsın? Biz ders geçiyoruz o ortalıkta boş boş geziyor. Sanki bu yıl universite sınavına giren o değilde bendim. Defterlerimin içinden bir kağıt buldu adımı yazmışdım içine kalemlerimin hangisinin daha iyi yazdığını bilmek için farklı kalemlerle alt-alta yazmışdım. Eline alıb baktı "Hangisi daha güzel" diye sordum bana dönüb gülümseyerek "Sen" dedi. Allahım sana geliyorum. Birde öyle bakması yokmu. "Ben sana ne soruyorum sen ne diyorsun" evet şaka değil tamda böyle dedim. Benim gibi nazik bir kız nasıl oluyorda bazen dünyanın en odun insanına dönüyor. İnsan bir teşekkür ederyaa.

***

Eve geldim derslerden sonra. Ablama anlatıyorum olanları "Bir onu öyle görseydin nasıl yapıyorlarki? Ben kaldıramıyorum kaşımı öyle" baya güldük ablamla. "Ama söylemedi kimi sevdiğini" ablam bana bakıp güldü "Eee nasıl desin?" "Abla yapmaya bir isim söylemek o kadar zormu?" Dedim güldü. "Hayır bir isim demek o kadar zor değil ama 'seni seviyorum' demek zor" şaşkındım şu an. Ben şok ben iptal.

"Ne??? Saçmalama abim gibi o benim" dedim çünçü böyle olmasını istiyordum. "Aşıksın diyorum. Ondan konuşduğunda gözlerinin içi bile gülüyor görüyorum" dedi. Ağzım açık bakıyorum ablama. Hayır bu olamazdı değilmi? Gerçekmiydi bu? Cidden seviyormuydun? Aşıkmıydım ona? Yapamazdım Allah kahretsin bide kimi sevdiğini sormuşdum. Ve en kötüsü o söyleyince bende söyleyecekdim. Ben bittim...

Evet ben gerçekten bittim elim uyuşdu yazmaktan😂

İyi geceler...

Ben o günlere dalıp gideyim tatlış uykuma hem belki onu görürüm. Uzun zamandır görmüyorumda