Suna, kenma'ya mesaj attıktan sonra satori ile beraber kantine inmeye başladı. Öyle gözükmese bile kenma içlerinden en yakın ve en samimi arkadaşıydı. Satori zaten ev arkadaşıydı.
3 soğuk kahve ile beraber masaya oturan ikili gözlerini Kenmaya dikti.
"Dinliyorum?"
"Bana Osamu'nun numarasını ver"
"Yok ki"
"Ne ²"
"Sınıf gruplarında yok, bari ödev grubuna alın dedim ne işi var o kaşarın dediler"
"Doğru karar, her neyse iste o zaman"
"Kendin iste amk"
"Hani yardım yani dostluk hani sevgi"
"Ben isterim" diyip umursamazca omuz silkti satori,
"Her nekadar edemeyeceğini düşünsem de aşık etmen için elimden geleni yapacağım. Olacak mı merak ediyorum"
"Ne"
"Ne"
"Ne, isteyemez miyim"
"Aptal, Osamu o. Ya senden ürkerse? Ben giderim"
Kenmanın ima ettiği şeye dudaklarımı bastırdığımda satori homurdandı
"Dün gördük nasıl ürküğünü"
Aptal ev arkadaşımla atışmaya başladığımda kenma ayağa kalmış, yüzündeki umursamaz ifadeyi silip sevimli bir gülümseme ile tek başına süt içip kitap okuyan osamu'nun yanına oturdu
|Kenma'dan
"Merhaba~"
Gri saçlı uzun oğlan bir süre boş gözlerle baktığında konuşmayacağına kanaat getirerek devam ettim.
"Kenma ben, aynı sınıftayız"
"Biliyorum"
"Veee, hm belki arkadaş olmak istersin?"
Dışlanmanın nasıl bir şey olduğunu bildiğimden vücudundaki morluklar, hakkındaki dedikodular umurumda değildi. Bir insanın kalitesini belirleyen şeyler de bunlar değildi çünkü.
"Hayır, teşekkür ederim."
Gözlerini bir süre okuduğu kitaptan kaldırıp kenmayı süzdü, böylesine popüler birisinin yanına gelmesinin tek sebebi iddia falan olmalıydı
"Hadi ama, kimseyle konuşmuyorsun. Sence de ara sıra konuşabileceğin birisi iyi olmaz mı"
"Konişabileceğim biri var"
"Öyle mi, nerde? Adı ne"
Kenma alaycı şekilde konuşurken kesinlikle Osamuyu küçümsemek gibi bir niyeti yoktu, halbuki karşısındaki hassas miniğin kalbini kırdığı gerçeği artık değişmezdi
"Bekle"
Osamu, kaşlarını çatıp her zamanki gibi bir sürü kız ile konuşan kardeşine seslendi
"Atsumu. İki dakika gelir misin?"
Sarışın çocuk, kardeşi aksine popülerdi. Buna rağmen araları çok iyiydi ve okulda bunu göstermekten asla çekinmezlerdi, 3. Sınıf olan kardeşi gülümseyerek yanına geldiğinde kolundan çekiştirerek masaya götürdü ve sarışın çocuğun laflarını ağzına tıkmak için kardeşinin bileğini bırakmadan konuştu
"Bak! Var işte, sana ihtyacım yok. Siktir git şimdi rahatsız oluyorum"
Atsumu ne olduğunu az çok tahmin edip kaşlarını çattı, ve kardeşini umursamadan konuşmaya başladı
"Kenma Kozume değil mi?"
"Hmhm"
"Neden gelmiştin?"
"Ben...hiçbir şey, boşverin rahatsızlık verdiğim için üzgünüm"
4'lü masaya geri dönerken Atsumu kardeşine bir şeyler söyleyip benimle beraber bir sandalye çekti
"O aptal yanına gelen herkesi tersler, yardım edebileceğim bir şey var mı?"
Satori ve Suna boş boş bakarken konuştum.
"Aslında bakarsan arkadaş olmak istiyordum ama yanına gidemeyeceğim sanırım, bana numarasını versen de bir şansımı denesem?"
Elbette aptal değildi kenma, kardeşini boş bir iddia için kullanıyoruz derse Suna'yı dövmekten beter ederdi sarışın çocuk.
Ama Kenma'nın gayet iyi niyetli -gibi görünen- yaklaşımı Atsumuyu mutlu etmişti. Cebinden buruşuk bir kağıt çıkarıp numarayı yazdı
"Aklına takılan bir şey olursa sorabilirsin, biraz ısrar edersen kilitli kapılarını açar"
Ardından flörtöz bir eda ile Kenma'nın yanağını sıkıp göz kırpması kantine yeni giriş yapan Kuroo'nun gözünden kaçmamıştı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Jenny
Fanfiction"─Yüzyıllardır iyileşmeyen yaralarım, yüzyıllık dostlarımdan kalma. Şimdi kime güveneceğim?" ||Suna, girdiği bir iddia sonucu osamuyu kendisine aşık etmeye çalışır. Ana shipe bağlı bir fic değil daha çok diyaloglar olarak düşünün
