Don't be shy {Draco x reader}

{19}

- Y/n's POV-
Την επόμενη μέρα ετοιμαζομασταν να πάμε στο Χόγκσμιντ. Η Ερμιόνη απο χθες ειχε μείνει καχύποπτη. Δεν αντεχα να είμαστε Ετσι και με εκείνη οποτε της τα εξηγησα όλα.

-Ο Μαλφοι? Εκλαιγε?

Είπε καθώς πάγωσε και με κοίταξε. Κουνησα θετικά το κεφάλι μου.

-Και εμένα μου φάνηκε τόσο περίεργο. Αλήθεια δεν το πίστευα στην αρχή. Ακόμα δεν το πιστεύω. Υπαρχει ενα κομματι μου που μου λέει οτι μπορεί να ηταν ψέμα ολο αυτό.

Εκείνη έμεινε να με κοιτάει για λίγο πριν ανασηκωσει τους ώμους της.

-Δεν ξέρω για εκείνον, αλλά εσύ είσαι ερωτευμένη.

Παγωσα σε αυτό. Οχι. Προσπαθώ να το διωξω απο τις σκέψεις μου αν το λέει και εκείνη όμως θα ισχυει. Δεν θα το βλέπω μονο εγώ. Γύρισα και την κοίταξα.

-Πως-

Εκείνη μου χαμογέλασε. Με ξάφνιασε αυτό.

-Το έχω καταλάβει. Εδώ και καιρό. Ηθελα να δω αν θα μου το έλεγες.

Είπε γελωντας απαλά. Γελασα και εγώ. Περισσότερο απο ανακούφιση.

- Αλλά καταλαβαίνω γιατί δεν μου το ελεγες. Είναι λογικό. Αλλά μην ανησυχεις. Είμαστε κολλητες απο την πρώτη σου μέρα εδώ. Δεν γίνεται να σε αφήσω.

Γελασα απαλά και χωρίς να χάσω χρονο την έκλεισα στην αγκαλιά μου.

-Σε ευχαριστώ. Τόσο πολύ αλήθεια.

Είπα γλυκά και εκείνη ανταπέδωσε την αγκαλιά.

- δεν κάνει τίποτα. Δεν χρειαζεται να με ευχαριστεις. Αντε. Πάμε τώρα να περάσουμε καλα.

Κουνησα θετικά το κεφάλι μου. Οταν ήμασταν έτοιμες με τα κασκόλ και τα μπουφάν μας κατεβηκαμε κάτω να βρούμε τον Ρον και τον Χαρι. Βγήκαμε εξω, στην καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ και όταν όλοι μαζεύτηκαν ξεκινησαμε για το Χόγκσμιντ. Δεν πέρασε πολλή ωρα απο όταν ξεκινήσαμε και ειχαμε ηδη φτασει. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα πριν κατσουμε στο three broomsticks. Κάποια στιγμή Ετσι όπως περπατουσαμε μπροστά μας είδαμε τον Μαλφοι, τον Κραμπ και τον Γκοιλ. Η καρδιά μου αρχισε να χτυπάει δυνατά και γρήγορα. Θα μπορούσαν να την ακούσουν. Ετσι την καλυψα με εναν ήχο ενόχλησης καθως ρολαρα τα ματια μου. Εκείνος μου έριξε ενα βλέμμα χωρίς να μου πει τίποτα.

-Ωπ! Κοιτάξτε! Η νυφίτσα, η λασποαιματη και ο Πότερ.

Είπε. Συγγνώμη..δεν είμαι εγώ εδώ? Μου έρχεται να τον πλησιασω, να βάλω το χερι μου μέσα στην μούρη του και να του πω "Εεεει είμαι και εγώ εδώ". Αλλά φυσικά και δεν το κάνω. Εκείνοι μας πλησίασαν. Ο Χάρι έσφιξε τις γροθιές του.