Merhaba ben Midoriya İzuku. 22 yaşında, Japonya'nın ileri gelen genç çizgi roman çizerlerinden biriyim.. Yani en azından, benim sadece çizgi roman çizdiğim düşünülüyor. Halbuki, herkesten sakladığım bir sırrım var.. Ben çizgi roman dışında bir yaoi manga çizeriyim..
***
Gece saat 3:00'e gelirken, gözlüklerimi çıkardım ve oturduğum sandalyeye yaslandım. Ağrıyan gözlerimi ovalarken, çizgi romanıma son kez baktım:
"bitti her halde.." masamın üzerinde duran suyumu tek nefeste içtikten sonra, gizli siteme girerek yaoi mangama baktım. 1 haftada bu kadar okuyucu.. Harika.. Gözlüğümü tekrar taktım ve kalemi elime aldım:
"çizmeye başlasam iyi ederim.."
***
Saat öğlen 12:00'yi bulurken, işten gelen annemin sesini duydum. Zaten manganın bölümünü tamamladığım için kağıtları ortadan kaldırdım ve bilgisayarın özel sekmesinden ayrıldım. Ailem ve yakınlarım gereği hep böyle şeylerden uzaklaştırıldım. Ama uzaklaştırılmam, benim oraya olan merakımı arttırdı ve çok geçmeden çizmeye başladım.
Oturduğum yerden kalkıp gözlüğümü yatağa fırlattım ve annemin yanına gittim. Sıkıca onun tombik bedenine sarıldım:"annem. Hoşgeldin" annemde bana dönerek sarıldı:
"hoşbulduk oğlum. Sesin biraz yorgun geliyor uyumadın mı yoksa?"
"çizgi romanın bölümünü yetiştirmeye çalışıyordum. Üzgünüm"
"hahh.. Öbür bölümü ne zaman yapacaksın?"
"2 gün sonra"
"o halde bu gece iyice dinlen" ah anne ah.. Oğlunun neler yaptığını bir öğrensen.. Beni evlatlıktan reddedersin..
Annemle oturup KAHVALTI evet.. Saat öğlen 12 olmuş biz kahvaltı yapıyoruz.. Her neyse. Kahvaltı edip beraber mutfağı hallettikten sonra salona geçtim. Manganın bitiş bölümüne hala 2 bölüm vardı. Bir an önce çizip rahatlamak istiyordum çünkü fazlasıyla yorulmuştum.. Kendime bir tatil yaparım belki..
Kendi kafamın içinde planlarımı yaparken, hala mırıldanarak odama çıktım. Çekmecenin alt bölmesine soktuğum kağıtları çıkardım ve son bölümün taslaklarını ayarladım. Arada annem geliyor kalbim taşaklarımda atıyor orası ayrı.. Ama sonunda taslaklar bitmişti. Gece de bilgisayar çizimini hallederim diye düşünürken yeni mesaj varmı diye siteye girdim. Hahh şu kullanıcı.. Mangamla yarışıyor..
Tabiki manga çizerlerinin olmazsa olmazı rakipler.. Çoğu rakibimi kısa bir sürede geride bıraktım. Sürekli çatışmalı olarak yarış yaptığım tek kişi bu.. Kendisinin kız mı yada erkek mi olduğunu bile bilmiyorum. Sanırım oda kimliğini gizli tutuyor..
Kendi kafamda senaryo kurarken, gelen bildirimle gözlerimi bildirime çevirdim. Üstüne tıklayıp, başlangıçta Tokyo'nun en ünlü manga şirketinin ismini beklemediğim için, önce şaka sandım. Ama yazılan yazılar.. Beni neredeyse sevinçten havaya uçuracaktı:"Sayın DamnAssHole adlı kullanıcı. Sitemizde, kısa sürede kat ettiğin onca yoldan dolayı, öncelikle size tebriklerimizi sunmaktayız. Bu yazacağımız şey sadece bir teklif olup, zorunluluk bulundurmamaktadır. Oluşturduğumuz yeni manga içeriğinde, sizinde yer almanızı, ve Tokyo'ya gelmenizi isteriz. Eğer ilgileniyorsanız, lütfen bizimle irtibata geçiniz"
Evet yeni bir kitapla tekrardan karşınızdayım. Ben konusunu acayip sevdim. Umarım sizde seversiniz. Aynı kadroyu ve daha fazla insanı bekliyorem. Çünkü siz olmayınca ne meali kaldı ki. Her neyse KEYİFLİ OKUMALAR~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Walking Libidos -BakuDeku-
FanfictionJaponya'nın önde gelen çizgi roman yazarlarından iki kişi, birbirlerinden, tüm ülkeden ve yakınlarından gizli, yaoi manga çiziyorlardı. Ancak birbirlerinden habersiz olmaları pekte uzun sürmedi. Her ikisi de, son zamanlarda çokça beğenilen yaoi mang...