Papa kiest haar boven mij!

Gescheiden leven

Violet p.o.v
Om precies te zijn is het nu zo'n half jaar geleden dat mijn gellukige periode weer stopten.
Het was in de mei vakantie.
Ik en mijn beste vriendin maakte iets mee. Onze ouders hielden van elkaar maar ze ruzieden ook veel.
Op een avond toen ik ging slapen.
Mijn ouders hadden ruzie.
Ik liep de eerste keer naar beneden en vroeg of ze konden stoppen.
Maar het werd alleen maar erger.
Ik liep dus nog een keer naar onder "stop" riep ik. Het stopten even maar toen ging het door de tranen rolden over mijn wangen. Die volgende morgen was er een hele serieuze sfeer. We ontbeten en ineens zei mijn vader:"Vio we moeten je iets vertellen". Hij begon zijn zin maar ik dwaalde al af. "Je moeder en ik we gaan scheiden". Het deed pijn. Ik liet de tranen vallen. Ik wist gewoon even niet meer wat ik moest doen. Toen zei mijn moeder:" ik moet dit wel bespreken met de raad en shit ik heb een overleg met de krant".
Nee dacht ik. Jij gaat niets zeggen over mij. Geen medeleven of medelijden. Dat heb ik niet nodig!
Een paar dagen later vroeg mijn vader wie hij bij hem vond passen.
Mijn gedachte dwaalde af en ik kon even niks meer zeggen. Dit deed pijn! Ik antwoorde:" uhh ik denk Elisabeth, en je moeder en beyonce en weet ik veel je zussen!" Elisabeth is mijn beste vriendins moeder. Mijn beste vriendin heet by the way Lola. Ik ben Violet. mijn vader heet Koen en mijn moeder heet Johanna. Hij bloosde bij de eerste naam en ik voelde me ineens heel slecht over haar naam. Later kwam ze langs om Lola op te halen. Maar ze mocht niet meer naar boven. ( we woonden tijdelijk in een appartement en we waren een huis aan het bouwen.) Papa liet haar toch naar boven en mijn moeder werd woest. Toen liep mijn vader met haar naar de gang en ze zoenden. En ik moest weer eens voor twee mensen zorgen. Mama die niks mocht zeggen waar Lola bij was en Lola die geen vragen mocht stellen. Lola, Elisabeth en papa waren naar onder en mijn moeder riep tegen me:" zie je het dan niet? Je weet toch wat ze daar deden! Violet!" Ik wist wel wat ze deden maar ik wou het niet zien. Het deed me zoveel pijn mama zo te zien. En toen die vervloekte vrijdag kwam aan en mijn vader had mij vertelt dat hij naar Elisabeth ging. Mama had hij niks gezegd.
We waren aan het klussen en mijn vader was nog steeds niet terug en mijn moeder trok het niet meer.. "Violet is hij met haar?? Waar is hij??". Liegen dat was wat ik deed pijnlijk maar het moest. Het onweerde dus ik zei:" hij is waarschijnlijk even gaan schuilen". En hij pakte zijn telefoon niet op en ik dacht hoe erg kun je jezelf veraden! Steken gleden door mijn lijf. En toen die avond wouden ze even met me gaan zitten. Ik was benieuwd wat nu weer. En hij gaf toe dat hij een relatie met haar had.
Het enige wat ik toen dacht ik moet Lola, River(haar broertje) en Valentio (hun vader) zien. Ik schreeuwde en schelde. En toen zei ik:" ik wil Lola en River spreken nu!" Mijn vader keek raar op en zei "uhh dat moet ik even met Elisabeth bespreken." Ik walgde opeens van haar. Altijd had ik haar aardig gevonden maar nu walgde ik van haar