The End Of Time

Chapter 17

Chapter 17

Bryan Handler

"Yung magigising ka na lang sa madaling araw tapos mapapaiyak ka kasi miss na miss mo na siya."

Ang sakit kasi napaka selfless ko, mas pinili ko yung kaligayahan nung iba kaysa sa sarili ko. Madaling sabihin na ayos lang ako, kaso minsan ang hirap panindigan kasi di naman totoo. Araw araw pinipilit kong maging okay kahit ang hirap. Pag nakikita ko si Reena na masaya sa feeling ng iba, kahit papano sumasaya ako kasi masaya yung mahal ko hindi nga lang sa feeling ko.

"Oy! Bryan ayos kalang ba jan?" sigaw sakin ni Mommy.

"Oo naman po bakit Myy?"

"Kanina kapa kasi tulala jan eh."

"Ahh. Wala lang po ito."

"Hmm. Malapit na tayo kila Jake anak. Alam mo swerte parin tayo kasi, kumpleto parin tayo diba Dyy?"

"Oo anak swerte padin tayo. Kawawa nga sila Jake eh. Aga niyang nawalan ng Ama." Said Dad.

Napatahimik nalang ako sa sinabi nila Mommy at Daddy. Maya maya lang nakarating na kami kila Jake. Bumuba na kami nila Mommy at Daddy at kumatok. Nagulat ako kasi si Reena ang nag bukas ng pinto.

"Good morning po Tito at Tita. Good morning din Bryan."

"Good morning din sila Jake?" Pagtatanong nila Mommy.

"Tulog papo sila eh."

What?! Ibig sabihin dito natulog si Reena? "Dito ka natulog?" Pagtatanong ko.

"Oo dinamayan ko si Jake. Pasok po kaayo."

Pinaupo kami ni Reena at ginising sila Jake. Maya maya lang biglang bumaba sila Tita at Jake.

"Good morning Mars. Nakakahiya naman mga bagong gising pa kami."

"Haha. Ayos lang yun Mars eto o may dala kaming Fruits para sainyo." Said Mom.

"Nako! Nag-abala kapa nakakahiya naman."

"Aynako! Ayos lang yan. Eto na o."

"Nako! Thank you ha? Teka anong gusto nyo? Nagbreakfast naba kayo? Teka magluluto ako."

"Ahh. Sge Mars salamat."

"Tita! wait ako napo ang mag-luluto." Said Reena.

"Sure ka Neng?"

"Opo."

"Osge! Jake samahan mo si Reena mag-luto."

Agad namang nag punta ang dalawa sa kusina at nag simula na magluto. Ako sumunod ako sa dalawa at nandun lang ako sa may isang tabi kung saan di nila ako nakikita at pinagmamasdan ko lang sila.

"Jake pakiss nga ako." Said Reena.

"Ayoko nga! di kapa nagtotoothbrush eh. Haha."

"Ewan ko sayo. Haha."

Tas biglang hinalikan ni Jake si Reena sa Forehead at nag simula na ulit mag-luuto.

"Jake nag enjoy ako last night." Tas biglang nginitian ni Reena si Jake.

Wtf! May nangyare na sa kanila. Para namang madudurog ang puso ko sa narinig ko. Umurong ako tas bigla kong natabig yung flower vase ang lakas ng pagkakabasag kaya napaharap sila Jake sakin.

"Bryan? Ayos kalang ba?" Sigaw ni Reena habang lumapit sakin at tinutulungan akong ayuysin yung nabasag kong Flower Vase.

"Pre kanina kapaba nanjan?" Tanong ni Jake.

"Ahh. Hindi dat sisilip ako sainyo tas nadanggi ko yung Flower Vase."

Bigla namang dumating sila Tita, mommy at daddy.

"Omg! Anong nangyare dito?" Tanong ni Mommy.

"Nadanggi po ni Bryan yung Flower Vase." Sagot ni Reena.

"Ano kapabanaman Bryan! Nakakahiya ka aba!" Sigaaw ni Daddy.

"Hindi po Tito ayos lang po ito." Said Jake.

Nainis ako sa sinabi ni Daddy kaya umalis ako at pumunta sa park. Pagdating ko sa Park nag punta ako sa lugar kung saan naaksidente si Reena noon.

Yung hindi naman naging kayo pero hindi ka makapag-move on sa kanya. Bakit sobrang sakit nakakainis! Sobraaaaaaaa! Sigaw ako ng sigaw hanggang bigla may nagsalita.

"May tamang panahon sa lahat ng bagay. Kalma kalang makaka-move on karin."

Pagtingin ko sa likod ko may isang babae na sobrang ganda.

"Kanina kapaba nanjan?"

"Haha. Oo narinig ko lahat ng kadramahan mo." Tas umupo siya sa tabi ko.

"Anoong problema mo pogi?" Pagtatanong niya.

"Hmm. Have you ever been so mad that you were calm?"

"Hmm. Oo, pinipigilan kong ilabas yung galit ko kasi ayokong makita nila kung pano talaga ako maagalit and I prefer to distance myself when I'm mad because I can be the biggest heartless asshole they ever me, and they going to hate me then."

"Yon! Yon yung iniisip kong baka mangyare kaya hanggat kaya kong pigilan ang galit ko pinipigil ko talaga."

"Hahaha."

"Pero alam mo Ganda I think the worst feeling in the world is knowing that someone you used to talk to everyday doesn't care about you anymore."

"Hmm. Pogi, alam mo minsan people never get what they deserve because they're too busy holding on to things they're supposed to let go of. Pakawalan mo na siya at kalimutan, go find someone na mamahalin ka pogi pogi mo pa naman."

"Haha. Wow! Osge para sayo itrtry ko."

"Wag mo itry gawin mo." Seryosong pagkakasabi niya sakin.

"Okay! Fine. By the way anong pangalan mo?"

"Ahh. Secret but eto number ko 09********0 call me kung kaylan mo ng kausap bye pogi." Tas bigla niya akong hinalikan sa pasngi at umalis.

"Wow! Haha. Hindi niya bingay sakin ang pangalan niya pero bingay niya sakin ang number niya. Haha. Tas may kiss pa ayos yon ah!"

Umalis na ako sa park at naglakad lakad kung saan-san tas biglang may tumawag sa pangalan ko.

"Bryan!" Pag harap ko si Reena pala.

"BBakit ka nandito?"

"Mahal mo padin ba ako?"

"Bakit mo tinatanong?"

"Gusto ko kalimutan muna ako kung mahal mo padin ako. Kasi Bryan you deserve so much better wag mong hayaang sakin umikot ang mundo mo pls?" Tas umalis na siya.

Napaisip ako sa sinabi niya hayyyyy! Lord tulungan nyo akong maka move on pls? Hirap na hirap na ako dito. Tas biglang may lumipad na papel sakin dala ng hangin.

"The harder the life, the stronger you'll become. The stronger you become, the easier the life will be."

yan yung nabasa ko sa papel na lumipad dala ng hangin. Kaya ko to. Makakapag-move on din ako.

May bagong Character nanaman. Hahaha. Siya na nga ba ang babae para kay Bryan? Hmm. Basta basa lang kayo ng basa sa The End Of Time ng malaman niyo. :) Thanks comment lang kayo sa mgaa ideas na gusto nyo.