Chapter 13
Bryan Handler
Every Ending is sad but The 'End' is the simplified word for a 'New Beginning'Pag tapos ng araw na pinangako ko kay Reena na tutulungan ko silang mag kaayos ni Jake. Nag-isip agad ako ng paraan kung papano ko bato sisimulan. Kahit masakit! ayos lang, mas pipiliin ko namang maging masaya si Reena kaysa makita siyang umiiyak lage. Maya maya napaisip ako na kung pano kaya kung simulan ko sa pakikipag ayos sa tropa? Hmm. Tama! Yun nga dapat ang una kong simulan. Pag pasok ko sa School hinanap ko agad ang Tropa at nakita ko si Jake na naka upo sa Grass mukang ang lalim ng iniisip agad kotong linapitan.
"Jake." Tawag ko sa kanya.
"Bakit ka nandito?" Gulat na tanong niya.
"Gusto ko sanang makipag ayos. Tutulungan kitang makipag ayos kay Reena."
"Bakit mo sinasabi ang mga bagay nato?"
"Kasi ayokong nakikitang lageng naiyak si Reena. Mahal na mahal ka niya pare! Nagkamali ako sa inisip ko na kaya ko siyang agawin sayo. Napaka imposible pala nung bagay nayun."
"Tutulungan moko? Sigurado kaba sa sinasabi mo?"
Ayaw pa yatang maniwala kainis naman o!
"Oo tutulungan nga kita! Ako bahala sainyo."
"Osge pre pinapatawad na kita. Sorry din sa pananakit sa babaeng mahal na mahal mo."
"Ayos lang yan Pre! lahat naman tayo nag kakamali eh."
Nagulat nalang ako ng may biglang may sumigaw.
"Sobrang sweet naman nito nila!!"
Aba sila Kane, Jacob at Ken pala. Haa! Namiss kotong mga to.
"So, ayos na kayo?" Tanong ni Ken.
"Nag kasundo naba kayo?" Tanong naman ni Jacob.
"Buo naba uli ang tropa?" Tanong naman ni Kane.
"Oo, Oo at Oo. Dami nyong tanong!" Sagot ni Jake sa kanila.
"Pre dapat bumawi ka kay Jake sa pag sapak mo sa knya!" Said Kane.
"Kaya nga tutulungan na silang mag kaayos ni Reena diba?"
"Nako! Tamang tama yan Bryan! Halos masiraan na ng ulo yan si Jake nung, nakita niyang nag dampi ang mga labi nyo kahapon." Said Ken.
"Basta tutulungan ko kayo pare!"
"Wag na kayong mag-aaway ha? ayoko na ng away." Said Jacob.
"Oo naman wala na talaga!" Biglang yinakap kaming lahat ni Ken at nag Group Hug kaming lahat. Para kaming mga bata dito na tuwang tuwa na nanalo sa isang palaro. Hahaha. Namiss koto sobra.
Bumitaw na ako sa yakap at kinausap na sila para sa plano ko.
"Ganto kasi pre! Kaylangan makapag usap ang dalawa. Kaya kaylangan natin silang makulong sa isang room na sila lang ang tao at para dun sila makapag usap."
"Kaylan naman natin gagawin yon?" Tanong ni Jake.
"Mamayang hapon pag kauwian. Mas maganda kung dun na kayo maiiwan magdamag."
"Ha?"
"Para talagang sure na kinabukasan ayos na sila Sabado naman bukas eh. O ayos ba?"
"Hmm. Sgege payag ako dyan." Tugon ni Jake.
Pag tapos kong kausapin ang Tropa hinanap kona si Reena para maka usap. Di naman ako nabigo sa pag hanap sa kanya nakita ko agad siya sa Cafeteria na nag mumuni-muni.
"Oy!"
"Ow? Bakit?"
"Mamayang uwian ng hapon mag usap daw kayo ni Jake sa Room 10 ha?"
"Bakit naman mamayang hapon pa? Hindi ba pwedeng ngayon na?"
"Yaan muna mamayang hapon na."
"Ayos na kayo ni Jake?"
"Oo ayos na kami ng Tropa. Sana lang kayo din ni Jake mag kaayos nadin para bumalik na ang dati sa lahat yung masaya lang?" Kahit sila lang naman talaga ang masaya samntala ako nasasaktan sa mga nakikita ko! Hayyyyyyy! Bakit kasi ang Selfless ko eh.
"Sobrang selfless mo Bryan. Sorry ha? Sorry kung hindi kita kayang mahalin. Pero alam mo Bryan selfless persons are always the ones that get hurt in the end. Are you really sure with this?"
"Oo sure ako. Ayos lang maging selfless kaysa maging selfish kase alam mo Reena selfish people lose so much in life, because even when they realize they are wrong, they don't know how to ask for forgiveness or show regrets kaya mas maganda din talaga pag selfless lang."
"Pero minsan kaylangan mo ding maging selfish. Hndi sa lahat ng oras kaylangan mong unahin ang ibang tao minsan kaylangan may pakielam kadin sa sarili mo."
"Oo na oo na. Basta mamaya ha?"
"Oo sge basta samahan moko pumunta sa Room 10 ha?"
"Pero pag nandun kana iiwan na kita ha?"
"Oo sge."
Lumipas ang oras at di ko namalayan 3:51pm na pala! Hala! Kaylangan ko ng hanapin si Reena hindi ko kasi siya kasama at sasama raw muna siya sa ibang friends niya. Nakita ko si Reena sa Court at mukang nag hahanap din kung nasan na ako.
"Reena!" Sigaw ko sa kanya.
"Kanina pa kita hinahanap! san kaba nanggaling?"
"Jan jan lang. Halika na sa Room 10 nag iintay nayon si Jake."
Nagmadali agad kaming pumunta sa Room 10 pag dating namin dun nakita namin si Jake na naka upo sa may tapat ng Room 10 iniwan kona agad yung dalawa tas pag pasok nila sa Room 10 biglang lumabas sila Kane at linnock ang pinto hayy! Sana magkaayos na sila.

BINABASA MO ANG
The End Of Time
RomanceStorm douds may gather and stars may collide, but I love you, until the end of time.