Wattpad Games The Hungergames opdrachten.

De Training

'Goed goed goed oke! Dat zag er goed uit!' Riep Dalton enthousiast terwijl we de wagens uitstapten. 'Nou kom op snel douchen en slapen morgen is de training!' Beval hij.

Moe liepen Elena en ik naar de kamers. 'Goed gedaan op de wagens.' Mompelde ik. Ze glimlachte even en bedankte me. We hadden nog een vaag gesprek over de training maar ik was te moe om een normaal gesprek te voeren. Eenmaal aangekomen in het appartement staat Lilith met een blije glimlach ons te verwelkomen. Ze had zich weer omgekleed. Nu in het groen. Haar haar was donkergroen en in een aparte krul op haar hoofd gedraaid, haar jurk was glimmend groen en had overdreven puntige mouwen, haar schoenen waren, zoals verwacht, hartstikke hoog. 'Jullie zagen er werkelijk GE-WEL-DIG uit!' Snel bedankte ik haar en strompelde naar mijn kamer. Uitgeput plofte ik neer op mijn bed en viel direct in slaap.

De volgende dag werd ik gewekt door Fora. We liepen naar de tafel waar ik gulzig begon te eten. Elena kwam, zoals gewoonlijk, iets later.

'Laten we maar beginnen met het plan voor de training' begon Dalton.

'Het enige wat er nu tot doet is dat jullie samen zijn. Als een team.' Ik wierp een gehaaste blik op Elena.

'Er liggen trainingspakken klaar op jullie bedden.' Na het eten liep ik snel naar mijn kamer, kleedde me om en liep weer terug. Elena stond al klaar. Dat was nieuw.

Aangekomen bij de training bekeek ik alle wapens. Ik probeerde een glimp van het meisje van District 11 op te vangen maar ik kon haar niet vinden. Elena wilde naar een kleine zandberg om te proberen om vuur te maken dus ik moest mee. Als Elena bijna een vuurtje heeft voel ik opeens iemand tegen me op botsen.

'Hai ik ben Willow' stamelde ze. Snel wisselde ik een paar blikken met Elena.

'Talon aangenaam' knikte ik terwijl ik haar hand vast pakte.

'Ik ben Elena' glimlacht ze. Willow reikt uit naar de hand van Elena en schud die hard.

'Je ogen hebben de kleur van pure chocola' zei ze. Daarna sloeg ze direct een hand voor de mond. Van binnen borrelde en warm gevoel op.

'Dankjewel, Willow. Jij hebt ook mooie ogen.' Stamelde ik. Shit serieus mooi? Haar ogen waren prachtig waarom zeg ik nou mooi? En wie zegt de naam er niu bij achter "Dankjewel"?

'Ik moet maar eens gaan' stamelde ze en strompelde het kleine bergje af.

'Talon?' begon ze 'Durf je te vechten met een meisje?'

'Echt niet! Ik wil je geen pijn doen' daar ben je te mooi voor dacht ik. Elena keek geamuseerd toe. Willow smeekt even en ik besluit om het gevecht toch maar aan gaat. Zuchtend ging ik klaar staan in een vechthouding. Ze bukt voorover haakt haar been aan mijn pijnlijke enkel, die ik laatst verstoten heb, pakt me bij mijn nek en trekt me onderuit.

'Wow' mompelde ik. Ze was sneller dan ik dacht ik kpn haar misschien we verslaan als ze niet zo snel was. Joelend klapte Elena in haar handen.

'Hoe wist je dat?' Stamelde ik.

'Er is wel meer dat ik weet.' Knipoogte ze

Diep zuchtend lag ik op mijn bed terugdenkend aan de training van 3 dagen. En even dacht ik weer aan Willow. Alhoewel even?