Wattpad Games The Hungergames opdrachten.

Opdracht 1: Introductie

Talon Barlow,

Leeftijd: 17

Eigenschappen:

-Beschermend

-Volhoudend

-Realistisch

-Eigenwijs

Haar: Schouderlang, eikenhout bruin

Ogen: Donkerbruin

Postuur: Lang, Erg gespierd

De meeste inwoners van District 10 zouden niet gekozen willen worden. Maar bij is dat anders. Ik hoop zelfs dat ik gekozen word. Want wat heeft het leven hier te bieden? Mijn ouders zouden me liever dood hebben. Natuurlijk willen ze dat. Wat zouden ze aan mij hebben als ze Sable, Mijn oudere broer, hebben. Nee dat is een goede gedachte om je mee optestellen Talon. Ik slaakte een diepe zucht en sloeg de deur hard achter mij dicht. Even keek ik nog achterom naar mijn huis, een gammel boerderijtje.

'Wil je dat het huis inzakt ofzo?' Krasde de stem van mijn vader door een raampje. Ja graag dacht ik maar het leek me verstandig om dat niet te zeggen. Gehaasd liep ik naar het schuurtje achter ons huis. Ik liep recht op een hooibaal af en tilde die met gemak op. Daar lagen mijn messen die ik heb gestolen uit mijn vaders slagerij. Ik pakte het grootste mes en gooide die hard tegen het houten schuttinkje aan. Op het schuttinkje had ik rondjes getekend zodat ik kon oefenen met meswerpen. Twijfelend keek ik waar het mes was neergeslagen. Net naast de roos. Ik fronsde mijn wenkbrauwen en gooide er nog een die nu wel in de roos kwam. Tevreden bleef ik nog even staan maar daarna liep ik snel weer weg. Naar de markt. Op de heenweg kwam ik Elena nog tegen. Elena kende ik allang. We woonden naast elkaar en we gingen vroger veel met elkaar om. Op de markt kocht ik een brood en een haas. Al kauwend liep ik weer terug. Aangekomen thuis stond mijn moeder ontevreden me aan te staren.

´Heeft meneer weer met messen lopen gooien´ Klaagde ze. Ik rolde met mijn ogen en zei:

´Sorry mam.´ Ze stootte een klagend geluid uit begon spottend te lachen.

´Oh ja spijt het je? Waarom doe je het dan elke keer weer! Wat is er mis gegaan in jou opvoeding?´ Ik tilde een wenkbrauw op.´Ik denk dat er bij jullie iets is fout gegaan!´ Schreeuwde ik. Mijn moeder gilde verontwaardigd en riep mijn vader. ´Moet je horen wat onze zoon te zeggen heeft´ begon ze ´Hij denkt dat wij hem verkeerd hebben op gevoed.´ Mijn vader werd rood van boosheid en hij gaf me een harde klap in mijn gezicht. 

´Ik hoop dat je word getrokken en sterft in de Spelen!´