Elimdeki kitabı yandaki komidine bırakıp şömineye yaklaşmıştım. Hava soğuktu üzerimdeki kazağa rağmen üşüyordum. Jaehyun hyung yanıma gelip hırkasını omuzuma attığında gülümsemiş ve ona bakmıştım, o da gamzelerini göstererek gülümsemişti. Doyoung hyung yattığı yerden hızlıca kalmıştı "Yeter ama aaa, yat yat bıktım!" dediği şeye hepimiz gülmüştük. Doyoung hyung ise somurtuyordu "Gülün diye söylemedim ciddiyim ben yaklaşık beş saattir sadece tavanı izliyorum ve çok sıkıcı" Taeil hyung yandan lafa atlamıştı "Adam haklı beyler bir yerlere mi gitsek" ben kafamı iki yana salladığımda Jaehyun hyung lafa girmişti "Olmaz, Jaemin üşüyor" dediği şeye gülümsemiş ve ona daha çok sokulmuştum.
Yuta hyung bize baktığında ona öpücük atmıştım "Höşt lan, Jungwoom geliyorsa bende gelirim" Jaehyun hyung göz devirmişti "Gören sizi sevgili sanacak vallahi" Yuta hyung gözlerini büyültmüştü "Benim Sichengim var o bana yeter" Jaehyun hyung tekrar göz devirmişti. Tüm odağımı Jaehyun hyunga vermiştim. Tüm mimiklerini izliyordum unutmak istemezcesine yüzünü aklıma kazıyordum. Tek onun için değildi bu tabi herkesin yüzünü aklıma kazıyordum.
Onlar benim ailemdi, 8 yaşımda bulmuşlardı beni. Yağmur yağıyordu o gün ailemle kavga ettiğim için bahçeye çıkmıştım. O sırada hyunglar geçiyordu. Doyoung ve Jungwoo hyung beni ağlarken görünce direk yanıma gelmişlerdi. Yere düştüğüm için kanayan dizlerimi sarmışlardı, öyle tanışmıştık. Başından beri en sevdiğim hyungum kesinlikle Jaehyun hyungumdu onu hep çok fazla sevmiştim. Şuan 18 yaşımdaydım, 10 yıldır onlarla yaşıyordum. O günden sonra ailemi hiç görmemiştim. Onlar benim yeni ailem olmuştu; beni seven, bana ilgi gösteren ve ne olursa olsun yanımda olan kişiler olmuşlardı. Gerektiğinde anne, abi, baba ve arkadaş olmuşlardı bana.
Onlarsız bir gün bile çok zor geçiyordu. Onlarsız yaşayamam desem yeridir. Biz 7 kişilik mükemmel bir aile idik. Ve benim tek dileğim asla ama asla ayrılmamamızdı. Bunu söylediğimde Doyoung hyung hep 'Bizi sadece ölüm ayırabilir' diyordu, Taeyong hyung ise 'Ölüm ayırsa bile sadece bedenen ayırır ama ruhsal olarak hep birlikte olacağız biz hep birbirimizin kalbinde yaşayacağız" diyordu. Açıkcası aralarından biri ölecekse o kişinin ben olmasını isterdim. Çünkü onların saç tellerine bile zarar gelmesini istemiyordum.
Onlar benim herşeyimdi, dünyam, hayatım, yaşama sebebimdiler. Onları cidden çok seviyordum ve asla bırakmak istemiyordum. Geçen gün birlikte arkadaşlık bilekliği almıştık. Taeyong hyungda kilit vardı diğer 6 kişide de anahtar vardı. Sadece bizim için özel tasarlatmıştı Doyoung hyung ve biz o gün bir söz vermiştik. Ölene kadar o bilekliği çıkarmayacaktık şimdi o bileklik sadece bende kalmıştı. Artık hiçbirinde takılı değildi..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
