Daldığım düşüncelerimden Jaehyun hyung kurtarmıştı beni. Kafamı kaldırıp ona baktığımda kucağında olduğumu anlamıştım. Sanırım odama gidiyorduk, kafamı geri göğüsüne koyup gözlerimi kapatmıştım. Bir kaç saniye sonra sırtım soğuk çarşaflarla buluşunca irkilmiştim. Jaehyun hyung üzerime yeni aldığımız kalın battaniyeyi örtmüştü. Kansız olduğum için kış ayları iki kat daha çok üşüyordum. Bu yüzden son derece kalın giyinirdim. Parmaklarım buz gibi olurdu. Bu yüzden kendi vücuduma bile dokunamazdım, daha fazla üşümeme sebep oluyordu çünkü. Daha fazla düşünmemeye karar vererek kendimi uykuya bırakmıştım.
_______________________________________________
13 Ocak 2019
Gözlerime gelen güneş ışığı yüzünden yüzümü buruşturmuş ve elimle gözlerime gelen ışığı engellemeye çalışıyordum. O sırada Doyoung hyungun sesini duymuştum "Bebek gibi değil mi?" Taeyong hyungda evet dercesine mırıldanmıştı. Kim bebekmiş? Gözlerimi açıp kim olduğuna bakmak istiyordum ama güneş izin vermiyordu. "Zaten bir kere düzgün cevap versen incilerin dökülür" Doyoung hyung mızmızlanarak söylemişti. Taeyong hyung ise ona göre daha sert bir sesle konuşmuştu "Sana ne Doyoung" yavaşça gözlerimi aralamıştım "Ne demek sana ne düzgün konuşsana" Birden kavga etmeye başlayan ikiliye değişik bakışlarımı gönderiyordum ama beni fark etmemişlerdi. Kavga tüm hızıyla devam ederken Yuta hyung araya girmek için gelmişti ama o da kavgaya girmişti. Herkes birbirine laf söylerken göz devirmiş ve çığlık atmıştım "Yeter!! Susun be sabah sabah çok güzel uyandırdınız teşekkürler!" sinirle odadan çıkıp banyoya gitmiştim. Muhtemelen herkes dağılmış Doyoung hyung ve Taeyong hyung tekrar konuşmaya başlamıştı.
Banyoda işlerimi hallettikten sonra üzerimi değişip aşağı inmiştim. İçeride yemek için beni bekleyen hyunglarıma bakıp yerime oturmuştum. Herkes yemek yemeye başladığında Doyoung hyungun sesi ile kafamı kaldırıp ona bakmıştım "Derslerini iyi dinle Nana, önemli yerleri not al, anlamadığın yerleri utanmadan sor" dediklerine karşılık gülümsemiş ve kafamı sallamıştım. Yemeğim bittikten sonra ayağa kalkıp bulaşıklarımı tezgaha bırakmış ve yukarı çıkmıştım. Üstüme okul üstümü giyip saçımı yapmıştım.
Doyoung hyung çok konuşurdu, Yuta ve Taeyong hyung bundan hep şikayetçi olurdu ama Doyoung hyung konuşmaya devam ederdi her zaman, her yerde konuşabilirdi. Jungwoo hyung utangaçtı, ama konu insanları eğlendirmek ise her şeyi yapabilirdi. Taeil hyung ise sessiz bomba idi. Ne zaman patlayacağı belli olmazdı , patlayınca iyi patlardı. En büyüğümüzdü üniversite iki deydi. Taeyong hyung ve Yuta hyungda ondan bir yaş küçüklerdi. Yuta hyung Sicheng hyung hariç kimseyi takmazdı ama Sicheng hyung ne dese hemen yapardı. Taeyong hyung ise soğuk havaleydi, ne desek suçu Doyoung hyungda bulurdu bu yüzden hep kavga ederlerdi. Jaehyun hyung...mükemmelliyetin göstergesiydi. Her konuda mükemmel ve çok anlayışlıydı bu yüzden bir şey olunca ilk olarak ya Jaehyun hyunga ya da Doyoung hyunga anlatılırdı olay.
Üstümü değiştikten sona çantamı ve kot ceketimi alıp aşağı inmiştim. Ben inince Taeil hyungda ayağa kalkmış ve ceketini giymişti. Beni okula o bırakır ve alırdı genelde. Demiştim ya onlar benim her şeyimdi. Onlarsız bir gün bile geçiremezdim ben. Arabaya bindiğimizde Taeil hyung bana bakıp gülmüştü. "Bu sıralar ayrı bir neşelisin Nana" bende dediğine karşılık gülümsemiş ve ellerimi çırpmıştım. "Evet çünkü mükemmel ötesi hyunglara sahibiiim" Söylediğim söz ile Taeil hyungun yüzü düşmüştü ve arabayı durdurmuştu "Bunu uzun zamandır konuşmak istiyorum Jaemin" dediği şeyler yutkunmuştum.
"Bak Jaemin, biliyorum ki hep yanındaydık ve elimizden geldiğince de hep yanında olmaya çalışacağız ama biliyorsun hayat kısa bebeğim. Sadece senden bir şey isteyeceğim. Olurda herhangi bir sebepten dolayı yanında olamazsak. Yeni ve güvenilir arkadaşlar edin onlar senin yanında olacaktır. Bunun için üzülme Taeyong ne der biliyorsun; Bedenen yanında olamasak bile her zaman kalbinde olacağız. Yani uzun lafın kısası. Biz yanında olamadık diye gücünü kaybetme, asla ama asla ağlama tamam mı? Bana söz vermeni istiyorum bu konuda, uzun zamandır herkes bu konuşmayı yapmamı istiyordu meleğim ama unutma ömrümün son nefesine kadar hep yanında olacağım" Söylediği şeylerle gözlerim dolmuştu ve cümlesini bitirir bitirmez sıkıca sarılmıştım.
Ben o günlerin bu kadar hızlı geleceğini bilmiyordum hyung..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
