Chapter 11

248 4 4
                                    

Chapter 11

Pinilit kong ngumiti para itago ang pagkadismaya ko. Sabi niya pupunta siya, umasa ako na nandito siya ngayon. Instead of his brother, Haze is the one who's holding my hand right now.

While we headed where I should sit, I saw mom worriedness on her eyes. I don't know what I will look like in the picture, I'm wearing an awkward smile. I just don't want to disappoint mom and my aunties because they give an effort for this supposed happy memory.

"Don't let him ruin your night, please." I almost sense Haze begging on my side.

Ngumiti lang ako dahil alam ko na kapag magsasalita ako ay magpapalitan lang kami ng salita ni Haze. And that will trigger me to cry. I don't want to cry, it's my eighteenth birthday!

The ceremony started, I was just smiling the whole time while watching them giving their messages and advice to me. Of course, we danced. But there's something missing and it was him.

It was just supposedly a happy crush but why am I hurting like this?

"Smile ka na! Kain ka marami!" Pag cheer sa akin ni Hansen, habang kumakain kami sa pabilog na lamesa. Tapos na kasi ang mga eighteen-eighteen kaya kumakain na kami.

"I'm sorry, Maeve. Maybe he's doing something important." Ramdam ko ang simpatya sa boses ni tita Hazel, nag-aalala rin sa akin.

Nandito naman ang pamilya nila, wala naman sigurong emergency sa mga business nila diba? Kasi kung meron man sinabi na sa akin ni tita ang dahilan pero mukhang siya ay hindi alam kung ano ang dahilan ni kuya Blaze.

"Yeah, aunt Hazel is right! You should be happy, Maeve! Come on, it's your birthday!" Ate Fab cheered me up.

"I'm happy, you are all imagining things." I chuckled for us to have a light atmosphere, they all looked worried.

"Eh ayon naman pala e! Edi pwede ka na pala noms?" Hansen asked. Kaagad siyang sinamaan ng tingin ni tita Hann.

"Hansen, stop it! Don't be such a bad influence to Maeve." Pagbabawal niya sa anak.

"Your mom is right," Tito Rozen said with his son.

"Oh my god! Don't tell me you won't allow me to drink?" Bigla akong nagpanic don, hindi iyon malabo lalo pa at tinuturing nila akong baby lahat kahit na eighteen years old na ako.

"Of course we will," Dad said pero nakita ko ang pag-alma sa itsura ni mommy. "Occasionally," dagdag na sagot ni Dad.

"Well, that's okay right? At least." I chucked so as the everyone in our table too.

For every moment, I looked around to see if he was here. Maybe he was just late but the party ended, I didn't see him. I sighed, nagpaalam ako kay mommy para pumunta sa villa. Dito na kasi kami sa resort matutulog.

I immediately removed my gown and took a shower, I also removed my make up and wore pajamas. I tried to sleep, the bed is so comfy and yet I can't sleep.

Hindi ba talaga ako mahalaga sa kanya? Why did he say he'll come if he won't? Mas gusto ko na sinabi na niya sa akin na hindi siya makakapunta para hindi na ako umasa. Ang sakit kayang umasa.

Iyong tipong asang-asa ka na, para kang nakaupo sa ulap. Imaging what will happen in the party, kung bagay kaya kaming dalawa, kung anong pakiramdam na makasayaw siya at kung anong pakiramdam na para bang kami talaga ang para sa isa't-isa.

Kaagad kong pinunasan ang luha ko. Ano ba iyan, Maeve! Kakaasar naman eh! Akala ko ba happy crush lang? Bakit ka umiiyak ngayon? E ano naman kung hindi siya pumunta, ang ganda naman ng debut mo! At least, buo ang pamilya mo at nandiyan ang mga kaibigan mo.

Bloom In Session [Baguio Series #5]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon