The other side

Chapter 2

Ik fietsen naar me huis toe. Gelukkig lag die niet ver weg van de boekenwinkel. Toen ik thuis kwam riep ik naar me moeder. Mam, ben thuis. Ik zag me moeder met haar hoofd om het hoekje kijken. Haar gezicht zat onder de verf. Hiiii lieverd. De soep staat nog op het vuur. Als je wilt kan je wat pakken. Ik knikte en legde me tas neer en hangende me jas op. Ik liep naar de keuken waar onze oude hond Bas lag. Ik pakte een kommetje uit de kas en deed was soep er in. En ik pakte een stukje brood erbij. Ik ben boven riep ik. Ja is goed, ja vader is pas rond 19:00 thuis. Oké. Ik had me tas nog even snel gepakt en liep naar me bureau. Omdat het vakantie is heb ik alle tijd om te lezen. Ik keek in me tas voor een boek tot me verbazing lag er een boek in die ik niet had gepakt. Ik keek er verbaasd naar misschien had ik hem toch gepakt maar was ik het vergeten ofzo. De voorkant van het boek was oud en met goudkleurige sierlijke letters stond er Aurora the genestella. Ik keel verbaasd het zag er cool uit. Dus ik legde het op me bureau en begon te lezen.

Het boek was in het Engels geschreven
Maar ik vertaal het wel naar het Nederlands

Een lange tijd geleden was er een Elf genaamd Auraro. Ze was niet zo als andere Elven. De meesten hadden een magische krachten  die over gingen in de familie. Maar Aurora niet, ze kwam van een gezin waar haar moeder de kracht had van geluid/muziek en haar vader een lucht elf was. Toen ze geboren was was het duidelijk dat ze een lucht elf was. Het was echt haar element. Zo als je het verhaal van Darendile kent, de stad die verviel na het monster van Hell. Aurora die een inwoner was van Darendile. Ontdekte haar waren krachten. De krachten van geluid/ muziek. Als ze naar een liedje luitserde of zong waar een element of subelement (elektriciteit, ijs, techniek, etc). Kon ze het elementen ik bedwang houden. Ze was een Genestella een generatie van elven die de harmonie houden in de wereld. Er bestond er maar een. Ze liet de duisternis verdwijnen en liet het licht op de wereld schijnenen. Ze vond haar waren liefde, maar niet alles volgend plan....
De bladzijde was voor de rest af verbrand alsof er iets in stond wat niemand mocht lezen. Op de volgende bladzijde stond er een tekeningen. Al miste ze haar tenen door de verbranding. Verder in het boek stond één stamboom. Waar haar gezin ook uit werd verbrand. Ik was heel precies gedaan. Alsof iemand het vuur in dwang had. Ik bladerde verder. Er was een bladzijde uit geschuurd. Hoofdstuk 33. Ik ging naar de inhoud op de eerst bladzijde. Er stond bij hoofdstuk 33;de herkenning van een Genestella.
Ik keek erna. Ik wilde het liefste me laptop pakken een het gaan opzoeken. Maar ik hoorde iemand de trap op lopen. Lieverde het is nu tijd dat je alvast gaat om kleden voor bed. Daarna kan je nog lezen. Morgen is het een vroege dag. Ik keek op me kalender het was donderdag morgen, morgen ging ik en me moeder vroeg naar de fruittuin om wat fruit te plukken. Ja is goed. Ik legde het boek op me nachtkastje neer. En kleden me om en ging me tanden poetsen. Ik zei welterusten tegen me moeder en vader. Ik liep me kamer in. En keek naar het boek. Ik begon Aurora's avonturen lezen. Er kwam een raar gevoel in me opborrelen alsof dit allemaal echt heeft afgespeeld en bestond. Na een uur gelezen te hebben. Zag ik dat het al 23:00 was. Ik bladerde nog even door. En zag een plattegrond. Ik las de bladzijde ervoor en zag dag er in stond geschreven naar welke Universiteit ze ging. Almora universiteit voor elfen. Op de plattegrond stonden er meer. Er stond niet bij wat voor een school het was. Alleen hele unieke namen. Wervelwind universiteit, Alfa universiteit, etc. Ik moest nu echt het licht uit doen. Anders ben ik morgen een slapende zombie.