The other side

Chapter 4

Toen we eindelijk thuis waren. Kwam me vader het hoekje om hij wilde vragen hoe het was. Maar me moeder begon meteen met praten over dat ze Kim ze wees naar Elecie. Hadden gevonden en dat ze haar naar huis moesten brengen. Toen zijn Kim Uhmm sorry voor de onderbreking, maar ik moet iets op biechten. Ze vertelde alles. Ik stond daar achter haar. Me vader deelde blikken uit met mijn moeder. Ze zuchten en zei het is dus tijd. Ik keek geschrokken. Jullie zijn elven wacht jullie wisten dit en zeiden niks. Me moeder schudden haar hoofd. Lieverd we zijn geen elven. Toen we ongeveer 26 jaar waren waren we naar een meer gegaan om te picknicken. Toen ik het meer wilde gaan zwemmen zagen we een mandje drijven. Ik pakte het en zag jouw er in liggen. Ik ging het water meteen uit met jou. Ik liep naar je vader. Hij zag dat er een kleine apparaatjes op je buik lag n toen ik het aan raakte begon het een video af te spelen. Het zei dat je een elf was en dat je onder een spreuk lag die na je 18 verjaardag zal verdwijnen. De boodschap vernietigend zich erna. Wij geloofde er beide niks van. Maar je raakte het mandje aan en het water verdween gewoon. Sorry lieverd dat we niks zeiden, maar het leek ons het besten om het pas rondje 18ste verjaardag te vertellen. Ik was in een grote schok en wilde het liefste naar boven rennen. Maar Elecie die net haar echte naam had verteld. Zei hoe oud ben je nu. Ik ben 17 over 4 dagen wordt ik 18 zei ik. Juist ja mompelde zich. Ze richten zich tot mijn ouders. Ze kan zich nog in schrijven voor Almora Universiteit. Ik keek haar aan zo als in me boeken. Ja, ik denk dat dat een teken was zei Elecie. Wil je met me mee gaan naar de universiteit van de elven. Ik keek naar me ouders. Me moeder en vader stonden op en knuffelde me. Me moeder keek me aan sorry dat we het zo laat vertelde. Maar ik wil dat je weet dat je altijd onze kleine meid blijft en dat we van je houden. Me vader knikte en zei als dit je droom is om te gaan staan wij er achter. Ik begon te huilen knuffelde ze. Ja ik wil gaan zei ik. In me gedachte dacht ik aan alles wat ik ging zien. En kwam ik er achter wie ik echt was. Elecie knikte naar me en zei Oke dan vul ik wel de papieren in. Over een week is de introductie. Ik kom je de dag van te voren halen. Ik ga nu zodat je nog een dikke week met je familie hebt. Ze opende een een poort en verdween.

De afgelopen week was ja hectisch. We waren allerlei dingen aan het doen. In de korte tijd die we hadden. Maar de laatste dag was aan gebroken. Elecie was was net zo als ze was vertrokken door een poort ook weer terug gekomen. Ik had me koffers gepakt. En nam afscheid. Elecie zei Uhm Lucy koffers kan je hier laten die worden met magice spreuken naar je verbleef getransporteerd. Oww Oké ik zetten ze neer en zwaaide me ouders uit. Binnen 10 secondes stond ik in een completen andere wereld. En me avontuur kon beginnen.