"iyi ki doğdun, gülin!"
"iyi ki doğdun, gülin!"
"iyi ki doğdun, iyi ki doğdun! mutlu yıllar sana!"
alkışlarımız ve çığlıklarımız uçuşuyor havada.
"artık on yedisiin!"
cümlemi bitirir bitirmez arkadaşımın boynuna yapışıyor ve suratını öpücüğe boğuyorum. kahkahası ile cevap veriyor.
"ee arda'nın doğum gününe hâlâ bir ay olduğuna göre yeniden yaşıtız."
tanıştığımızdan beri her doğum gününde bu cümleyi kurmaktan bıkmıyor.
"sanki normalde abilik taslıyoruz. lafa bak."
arda, yalandan bir sitemle konuştuktan sonra sıkıca sarılıyor gülin'e.
"iyi ki doğdun manyak kardeşim."
"hey hey çekil bebeğimin üzerinden."
ece arkamızdan geliyor beril ile birlikte. elinde gülin'in pastası ve üzerinde yanan mumlar.
"çabuk dilek tut!"
gülin gözlerini kapatıp ellerini birleştiriyor, gülümsüyor ve birkaç saniye ardından mumları güçlü nefesiyle söndürüyor.
"ilk benim hediyem!"
beril cümlesiyle birlikte kutuyu gülin'in eline tutuşturuyor. gülin'in yüz ifadesi ne kadar sabırsız olduğunu ele veriyor. heyecanla kutuyu bir elinde sabitlerken diğeriyle açmaya çabalıyor. ellerinin hafif titrediğini gören beril ona yardım ediyor. nihayet birlikte kutuyu açabildiklerinde şaşkın şaşkın elinde tuttuğu şeye bakıp çığlığı basıyor gülin.
"beril, bana kalimba mı aldın?"
"evet. ne zaman sosyal medyana baksam kalimba ile ilgili postları beğeniyordun."
"of ağlarım ama. çok güzel bu teşekkür ederim."
kutuyu yere fırlatıyor bir elini boşa çıkartmak için. ardından aynı eli ile beril'in boynunu sarıyor. ve beril'i öpüyor iki yanağından.
"tamam, tamam yeter bu kadar. ayrılın. sıra bende."
"bu çocuk niye bu kadar kıskanç?"
"ah bi' bilsem."
teoman - 17
