alçin bahçe kapısında bekliyor. hava biraz serin ama o üşümüyor. içindeki kelebekler kanatlarıyla sıcak hava dalgaları oluştururken üşümenin bir seçenek dahi olmadığını biliyor.
hera görünüyor kapıda, yanında yine o çocuk. alçin'in suratı düşüyor. hera onu fark etmesin diye bir iki adım geriliyor olduğu yerde. karşısında durmuş bir şeyler konuşan iki bedeni izliyor. çocuk arkasını dönüp ilerliyor. hera da tam tersi yönde aynını yapıyor. alçin şahit olduğu manzara karşısında sırıtıyor. yavaşça hera'nın arkasından ilerlemeye başlıyor.
hera sakin ve yavaş adımları ile ilerliyor. cebini birkaç saniye karıştırarak kulaklığı ile birleşmiş telefonunu gün yüzüne çıkarıyor. her zamanki playlistini açıp kulaklıklarını takıyor. alçin soluksuz izliyor kızı. birkaç saniye sonra sol elini kızın sağ kulağına uzatarak kulaklığını alıyor ve kendi kulağıyla buluşturuyor. ardından eli hera'nın omzunu buluyor.
hera şaşkın görünmüyor. sadece kısa bir süreliğine alçin'in suratına bakıyor. hemen sonra önüne dönüyor.
alçin sırayla değişen şarkıların kulağına daha önce de eşlik etmiş olduklarını anladığında merakla soruyor, "playlistinin adı ne?"
"ismi cherry ama benim playlistim değil. irem diye bir kız hazırlamış. ben de tesadüfen buldum."
alçin aldığı cevapla günlerdir dinlediği playlisti tarif ettiğini anlıyor. hafif şaşkın biraz mutlu, sırıtarak yürümeye devam ediyor.
public - make you mine
