Stoję tutaj sama
Lecz tak stać jest trudno
Stanie w samotności można nazwać trumną
A więc leżę w trumnie
Już przymknięte wieko
Wieka nie otworzę, nazwij mnie kaleką
Niedojda, kaleka
Nie mam siły na nic
To bagno się ciągnie, chyba nie ma granic
Na cóz te westchnienia
Ograniczam siebie
Zostanę tu, w trumnie, zgniję sobie w glebie
CZYTASZ
Bohaterka Bajroniczna
PoesíaSpis wierszy, które mają dla mnie ogromną wartość sentymentalną. Każdy z nich napisany został pod wpływem emocji.
