ÇARŞAF GÜZELİ ( Tamamlandı)

# Korku #

Herkese Merhaba arkadaşlar,
umarım bu bölümü beğenirsiniz. Multimedya Çağlar

Defiledeki o adam ile Asaf birbirine bakıyordu. Asaf sinirden dişlerini sıkarken , o adam elinde sigarasıyla Asafa bakıp gülümsüyordu.
Adamın yanına sinan gitti ve bir şeyler konuştular sonrada adam Asaf'a el sallayıp gitti.

Asaf tam kapıya doğru gidecekken Annem yanımıza geldi,

" Hadi , siz yerinize geçip oturun, birazdan nikâhınız başlayacak."

"Tamam Anne "

Deyip, Asfın koluna girdim ve birlikte masamıza geçtik.

Aradan biraz geçti ve Sinan yanımıza geldi.

" Niye gelmiş lan bu beni delirtmek istiyor şer*siz , o dua etsin ki misafirler var, yoksa ben ona yapacağımı bilirdim"

" Asaf sâkin ol abi , biliyorsun Çağlar işte onun hayatının aksiyonu da sensin, yapacak işi gücü yok seninle uğraşıyor, seni sinir etmeye gelmiş, yanına gidip buradan hemen gitmesini söyledim, o da dediki ' bırakta şu Asaf'ın mürüvetini göreyim' deyip sırıttı. Eğer gitmezse senin ona yapacaklarından bahsettim, o da izmaritini fırlatıp çıktı."

Sinan olayları anlatırken ben cağların o adam oluşunda kaldım, yoksa o bilerek mi bana yakınlaştı, ahh anlamalıydım, bi dakika o mesaj, o mesajı da kesin o attı. Asaf bunu öğrenirse onu öldürür, hemen o mesajı silmeliyim. Ama telefonum bende değil, Anneme vermiştim.

" Nehir, bana bak bu adama dikkat et onun amacı sensin, aklınca seni kullanıp beni sinir edecek. Ondan uzak duracaksın."

" Beni neden bu kadar korumak istiyorsun, ben senin eski nişanlım değilim , beni korumana gerek yok. "

" Nehir saçmalama sen bir süre Anne nin bana emanetisin, her ne kadar bu evlilik gerçek olmasada , benim ilişkilerim sana zarar vermemeli."

Anladım o beni sadece emaneti olarak görüyordu tüm bunlar , bunun içindi. Tabiki bu yüzdendi, başka ne olabilirdi ki,

" Asaf , lütfen geçmişi , geleceğe taşıma, onu bu kadar umursamamalıyız."

" Senin hiç bir şeyden haberin yok, sen bilmezsin bizim birbirimize olan düşmanlığımızı, sen sadece o adama yaklaşma yeter."

" Eğer sorun buysa Tm yaklaşmam."

Nikâh memuru geldi ve nikâhlarımız kıyıldı, imam nikahını zaten önceden kıymıştık.

İkimizde soğukca evet deyip geçtik.

♧♧♧

Sonunda Düğün bitmişti . Herkes dağılmıştı.
Ve biz sonunda evlilik oyununu başlatacağımız eve gelmiştik. Neyse ki imam nikâhımızı nişandan hemen sonra kıymıştık. Yoksa Asaf'ın yanında rahatça dolanamazdım. Sonuçta aynı evde yaşayacağız , beni baş örtüsüz görebilirdi. Zaten onunla aynı evde yaşamak başlı başına büyük günah olurdu.

" Aç mısın Çarşaf güzeli?"

" Hemde kurt gibi!"

" Hmm , dua et çok şanslısın, Annem dolabı fullemiş, o da fark etmiştir senin nasıl aç bir kız olduğunu."

" Sus be ! Mikrop! Seninle tartışmak istemiyorum, bugün izinliyim say ama yarın burnun'dan getirmesini bilirim. "

" Bu senin izinli olduğun halin öylemi?"

" Evet öyle, şimdi konuşmayı bırak da ,bana yardım et , sofrayı kuralım. "

" Şuna bak bi de evin karısı olacaksın, bi sofra kurmaya bile yardım istiyor. Boşasammı seni acaba!"