Carəsiz

Safiyə Pərvanə və Hiralar...

"Tövbə Vallaha Tövbə.. Bir daha əsla təyyarəyə minməyəcəm" deyərək üzümü büzüştürdüm..

Səməd də durarmı
 Yapıştırdı Qəhqəhəni...

Bəli biz yenə Təyyarədəyik....
Bu səfər artıq canım məmləkətimə qayıdırıq...
Balaca bir Ankara səyahəti əslində mənə yaxşi gəlmişdi..
Amma aglımı qarıştıran məqamlarda olmuşdu...
Bütün bunlarə kənara buraxıb artıq tamami ilə Toy günümə hazırlaşmalıydım..
Boru deyil nəticədə..
Toy bu..
Mənim toyum..
Mənim ziyafətim...

Biz Ankarada olarkən digər bütün detallar Bakıda həll olunurdu..
Artıq dəvətnamələr dəvətlilər catmış..
Toyun olacagı yer toya hazırlanırdı...
Hər şey mükəmməl olacaqdı buna inanırdım...

Bu səfər ki sükütumuzu Pozan Pərvanə Safiyə xanım olmuşdu..
Yox yox onlar ayrı insanlar deyil aman qarışıqlıq olmasında..
Pərvanə Safiyə xanım kecən bölümlərimizdən xatırladıgınız qədəri ilə mənim Müstəqbəl Ayzamır xəstəsi olan qaynanam idi...

Həkimi ilə aparılan danişiqlarında səyahət ücün hec bir əngəli olmadigini demişdi..
Səməd də mən də toyumuzda olmasını canı könüldən istəyirdik hər şeyə ragmən...

Hec təmbəllik eləmədən saydım -- 13 dəfə adının niyə Safiyə Pərvanə oldugunun hekayəsinin dinləmişəm..
Hər səfərində eyni həyəcanla anladır qəribim..
Daha xatırlamır ki düz 13 dəfə danışıb..
Sən demə o zaman Safiyə Pərvanə xanım dogularkən
iki ailə arasında şidddətli bir dava olubmuş
Hər iki nənəsidə öz adını vermək istəyibmiş..
Ana və atasıda vəziyyətdən cıxmaq ücün ikisinin adını verməli olublarmışş..Safiyə Pərvanə...

Və tam tamına 73 səfər tanış olmuşuq..
Bunu da deyim də...

Pərvanə; Sən də kimsən?? (Arxa oturacaqdan ogluna və mənə boylanaraq)
Səməd; Hiradır anacan..
Pərvanə; Hirada kimdir ?? Bəs mən kiməm?? sən də kimsən??

 74 cü səfərdir eyni anı yaşıyıram...
Sən kimsən?? O kimdir?? dünya düzdür mü?? la la le le...
Səməd də Mən də dərindən bir nəfəs verib ....
Onun suallarına yenidən cavablandırırıq...

________________________________________________________________________________
Axşam yeməyindən sonra...
Cayımı böyük bir iştahla icirdim ki ;

"Nə cənnəti istəyirəm, Nə cəhənnəmi.. Cünkü mən anamı ağlarkən də gördüm, Gülərkən də "
dedi.. Səməd..
Gözlərinə baxdım..
Buğulu kimi idi..
Anasını cox sevdiyi hər hal və hərəkətindən bəlli idi...
Kim sevməz di ki anasını
Məndə söz danışdım da..!

Ananın varlığı cənnət
Yoxluğu isə cəhənnəm...

Mən həyatımı cəhənnəm odunda yaşadım...
Bir insanın anası yoxdursa deməli qoruyucu mələyidə yoxdur..
Sirdaşı..
Həkimi..
Dostu..
Oyun yoldaşı..
Dərd yoldaşıda yoxdur...
Sağ yanında yoxdur demək...

Qarşılıqsız bizi sevən yalnızca anamızdır...

Elə indi bir daha nə qədər şanslı olduğuvun fərqinə var..
Cünkü cənnətin yanındadır..
Onu hər fürsətdə sevdiyini de..
Sarıl ona..
Elə indicə....

____________________________________________________________________________________
Artık gecəliklərimi geyib yatmağa hazırlaşırdım ki
otağımın qapısı döyüldü..
Yəqin gələn Səməddir deyib "Gir" dedim..
Və haqlıydım gələn Səməd idi...

Səməd; Biraz danışaq
Hira; Danışaq...

Hira; Əyləş..

Səməd; Bu qədər insanın icində.... Bu qədər tənha hiss edərmi,,??

Hira; Sənə bu gün nə olub biraz qəribəsən..

Səməd; Qəribə deyiləm.. yorğunam...

Hira; Sən ickilisən...

Səməd; Azıcıq... Amma sərxoş deyiləm..

Hira; Qoy gedim sənə Qəhvə hazırlayım ic ayıl.

Səməd; (Ani bir hərəkətlə Hiranın qolundan dartaraq onu özünə tərəf cəkərək) Getmə...

Hira; (əlindən cıxmağa calışaraq) İndi getmək ən yaxşısı olar 

Səməd; (Hiraya daha da bərk yapışaraq) Getmə..

(Multimediya Səməd və Hira)

Səməd; Qoxun deyirəm cənnətin fragmeni kimi....
Sən gəlmədən öncə hər şey bərbad idi.. Hira sənə ehtiyacım var..
Sən gəlməsydin.. Nələr olacqdı.. Sən gəldin məsumlugun ilə məni dəyişdin...
Hira sənə ehtiyacım var... Gülüşünə, Bədəninə,qoxuna....
Qısaca sənin olan hər şeyə.....
Hira; Mənim də sənə.....

Hira nın ic səsi;

Tək bildiyim ona ehtiyacım var..

Səmədin ic səsi;

Yalnız ona ehtiyacım var...

Məsum qucaqlaşma getdikcə Günah olmağa niyyətlənmişdi ki Qapı acıldı...

Vaxseeey...
Basıldıq!!