Üzerime sinmiş ilaç kokusunu zambaklar bile silemez artık.
Perdeleri açık odama giren güneş beni göremiyor sanki.
November bu gece kaç kez geldi üzerimi örtmeye?
Sanırım saat başında başımdaydı.
Bu yorganlar ve gözyaşlarımla ıslanan yastıkta kaybolsam…
Bir El… Saçlarımda dolanıyor parmakları. Tanıdık. Serin ama yakıcı… Beni sarıp sarmalayan kocaman kollar. Bu sıcaklık, bu his…
Sevgilim. Ne kadar kalabilirim bu şekilde?
Sonsuza dek….
O kadar yakınımdaki, nefesleri saçlarımı uçuşturuyor neredeyse.
Bu en sevdiğim rüzgâr…
Saçlarımı selamlıyor uzun sakalları. O beni öperken onlarda delice parmaklarımı kanatmaya bayılırım genelde. Eşsiz bir koku bırakıyorlar avuçlarımda.
Hiçbir şeye benzemiyor onun kokusu. Sanki, masallardan çıkıp gelmiş gibi.
Hiç açmıyorum gözlerimi.
Ne kadardır izliyor böyle beni?
Bu en sevdiğim numara. Umarım derin derin nefes aldığında fark etmiyordur kirpiklerimin titrediğini…
Susturuyorum tüm, her şeyi. Düşüncelerimin sesini dahi…
En sevdiğim; kalbinin bam sesi…
Hiç üşümüyorum artık November. Beni saran bu kollar sevgiyle, sımsıcaklar.
Hep bu numaraya yatabilirim ben. Yeter ki hep benimle sabahla sevgilim sen!
Artık hiç acımıyor canım. Yanağımda bıraktığı sıcacık iz… Koşarak ölüme gitmek gibi. Onunla uyanmaksa bir masal…
“Sana bir sürprizim var meleğim.”
Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor sanki.
Tüm korkaklığımla araladım gözlerimi ve karşımdaki beyaz dolaba diktim bakışlarımı.
“Hadi!. Hazırlan da çıkalım.”
Kollarından sıyrılıp ona baktım. Gülümsüyordu. Sonra başını koluna yatırıp kimsenin asla hayır diyemeyeceği gözlerle bana baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Sonbahar
Любовные романыMerhaba! Sonbaharı sever misiniz? Biliyorum; muhteşem kurgusuyla bir roman okumak istiyorsunuz. Biliyorum; capcanlı renkleri okumak istiyorsunuz. Bir düşü... En başta söylemeliyim belki size. Bir düşü yazmıyorum ben. Ben, November... Sonbaharım ben...
