Amber's POV
"Pag laki mo ano gusto mo maging?"
"Ako? Gusto ko maging prinsesa tapos kapag kinuha ako ng monster isesave ako ng prince charming ko"
"Sige. Ako nalang prince charming mo. Isesave kita sa lahat ng mga monsters"
"Promise?"
"Promise!"
"Amber laro tayo!"
"Sabi ni mommy wag nako makipagplay sayo. Ayoko na sayo"
"Amber!! Amberr!!"
"LUMAYO KA SAKEN AYOKO SAYO!"
"Amber wake upp!!" pagkamuklat ay bumungad sakin si Tristan na halatang nagaalala.
"Ano nangyare?" tanong ko dito at napagtantong basang basa ako ng pawis.
"You were having a nightmare. Magpunas ka nga" at inabot sakin ang bimpo. Mapait akong napangiti ng maalala ang panaginip ko.
"So its about him again?" tumango ako sakanya bilang tugon. Its been a year since the last time I had a dream about him at kapag naaalala ko lahat ng nangyare noon ay bumibigat ang nararamdaman ko.
"You should rest. Madaling araw na may pasok kapa mamaya" Tristan said at umalis na. Tumayo naman ako at nagtungo sa terrace para makapagpahangin and yes sa tapat ng bahay ay doon din nakatira dati ang demonyong sumisira ng araw ko. Nanatili akong nakatingin dito ng makarinig ako ng halakhak ng isang babae dahilan para silipin ito. Gulat akong makita si Stacey kasama ang demonyo na walang hiyang naglalampungan sa labas. Patungo sila sa pinto ng dating bahay na agad namang nabuksan ni Alfonso. Wtf sa kanila pa rin yun?
Irita akong bumalik sa loob dahil masamang hangin na ang naramdaman ko. Madaling araw palang pero sira na agad araw ko, guess di ako nagkamali sa Lance Alfonso na yun. Parehong pareho sya sa mga kwentong narinig ko tungkol sa kanya. Bakit ba nakukuhang magexist ng mga tulad nya? Just thinking about what Tristan said earlier ay parang gusto ko masuka. Tanga lang ang mahuhulog sa tulad niya. He's handsome and at the same time someone who's just going to break your heart pag nakuha na ang gusto. And that's the main reason why I'll forever hate him, he's not that worth it at wala akong balak na mas mapalapit pa sakanya. Mamaya ay makikita ko ulit si Jace, that thought made me smile at nagpapawi sa inis na nararamdaman ko. Once again, I fell asleep while thinking about him.
Lance's POV
The moment I saw her made my heart skipped a beat just like the old times. Liam was right, she really changed a lot and ever since we left this place I had to forget everything in the past most especially, her. As we looked in each other eyes what I've seen was dark and loneliness na hinding hindi niya maitatago saken. Amber what the hell happened since that night na hindi ako nakasipot?
"Baby why so serious? Come on let's have fun!" aya ni Stacey at umupo sa tabi ko. Damn this woman kanina pa umeepal sa ginagawa ko.
"You should go home. Ihahatid na kita" I stood up and was about to open the door when she spoke
"Don't you dare run away from me Alfonso. I know you've been thinking about her since then" I clenched my jaw and faced her.
"You don't know anything Stacey so fuck off!" I warned her and went outside. Once again I thought about her, the way she looked at me like I was someone na ayaw niya makita and hindi niya kilala. I still remember our promise since that day, Amber you're making it hard for me to forget everything.
Amber's POV
"Malayo ang tingin
Ikaw pa rin ang napapansin
Sa bawat ngiti na ginagawa
O kay sarap mong angkinin"
BINABASA MO ANG
The Forbidden Love
Romance"Noong gabing yun ipinagkatiwala ko lahat kay tadhana na baka balang araw ang daan ay patungo pa rin sakanya. Na baka sa paglipas ng ilang taon ay sya pa rin ang pamagat ng mga tula kaya't pinili kong pagmasdan na lamang ang mga yapak niya papalayo...
