"ကိုယ္ ေမာင့္ကို စေတြ႕တုန္းက
ေမာင္က ၿမိဳ႕ျပင္က လမ္းမွာ လဲေနတာ
ဒဏ္ရာေတြလည္း အမ်ားႀကီးဘဲ
အဲ့ေန႔က
ၿမိဳ႕ျပင္က မိဘမဲ့ ေဂဟာကေန ကိုယ္
ျပနိလာတဲ့ေန႔
ကားစီးဖို႔ ေလွ်ာက္လာရင္း
ေမာင့္ကို ေတြ႕တာ
စေတြ႕တုန္းက ကုိယ္ အရမ္းလနိ႔သြားတာ
ေမာင္က ေသြးေတြနဲ႔ ၿပီးေတာ့ မက်ႌကလည္း တကိုယ္လံုး အနက္ေရာင္ေတြ ဝတ္ထားေသးတယ္ေလ "
"ဒါဆို ေမာင့္ကို စေတြ႕တုန္းက
အဝတ္တထည္ ကိုယ္တခုနဲ႔ေပါ့ "
"မဟုတ္ဘူး ေမာင့္ရဲ႕ လြယ္အိတ္တလံုးလဲပါတယ္ ခနေလး
ကိုယ္ ယူေပးမယ္"
"ဟုတ္ ကိုကို"
ကုတင္ေအာက္က လၽွို႔ဝွက္အံေလးထဲက ထြက္လာတဲ့ ေသတၱာဘူးေလး
ကုတင္ေပၚျပန္ထိုင္ကာ ေမာင့္ေဘးမွာ
ေစာင္အတူျခံဳရင္း
"ေမာင္ရဲ႕ လြယ္အိတ္က အဲ့ေန႔တည္းက
ျပဲသြားလို႔ သိမ္းေတာ့ သိမ္းထားတယ္
ဗီရိုထဲမွာ ျဖစ္မယ္
ဒါေလးေတြကိုယ္က်ေတာ့
ေမာင္ အဲ့ေန႔က
ဒဏ္ရာေတြရလာတာဆိုေတာ့
အေရးႀကီးတယ္ ထင္လို႔ ကုိယ္ ဒီလို
သိမ္းထားလိုက္တာ"
"ေတာ္လိုက္တာ ေမာင့္ ခင္ပြန္းေလးက
မႊစ္ မႊစ္ အားယို႔ ခ်စ္လိုက္တာ မႊစ္ "
"ခစ္ ခစ္ ေမာင္ယားတယ္လို႔ ေတာ္ေတာ့"
"ဘယ္နားေလးလဲ မႊစ္ မႊစ္ "
(me 😒 ရိုစရာမရွိပါဘူးဆိုေန လာၿပီး လူေရွ႕ မႊစ္ေနၾကတယ္ 😭😭😭😭)
................................................... .......
"ဦးက်န္႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေရာက္ၿပီ"
အင့္
ဝင္လာလာျခင္း ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနရာကေန ခ်က္ျခင္း လူကို ဆြဲၿပီး
ဖက္လိုက္တဲ့ ဦးက်နိ႔
YOU ARE READING
Don't run baby
Fanfictionဦးကို ခ်စ္တယ္ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာကို ယံုၾကည္ေပးပါ။ yibo ခ်စ္လြန္းလို႔ သဝန္တိုမိတာပါ ။ xiaozhan ေမာင္လို႔ စေခၚတည္းက ကိုယ္က ေမာင္အတြက္ အရာအားလံုး ေပးဆပ္ၿပီးသားပါ။ ကိုယ့္အခ်စ္ေတြကလည္း ေမာင္အတြက္ဘဲ။ Xingchen ကိုကို႔ ကို ခ်စ္တယ္ အျမဲတမ္းခ်စ္တ...
