ep5 Uni

1.7K 82 0
                                    

"ကိုကိုရေ အိပ်ခြင်ရင်

ကုတင်ပေါ်သွားတော့လေ

ဇာတ်နာနေမယ်"

ရွှယ်ယမ်တယောက် စာကြည့်ရင်း စာပွဲမှာ
အိပ်ပျော်နေတဲ့ ချစ်ရသူလေးကို နိုးနေရသည်။

"ကိုကို ရေ ထတော့လို့"

"အွန်း အိပ်ခြင်တယ် "

"ကိုကိုရေ~~"

"ဟွန့် အိပ်မယ်လို့!!!"

ဟုတ်ကဲ့ ကိုကိုက ဒီလိုဘာဘဲ

အိပ်နေတုန်းလာနိုးရင် ဘယ်တော့မှ မထ

ခုလိုမျိုး နှုတ်ခမ်းလေးကို စူကာ

မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ အော်နေတတ်သည်။

ကျွန်တော်ကလည်း ထိုစူနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို စားသုံးမည်။

"ပြွတ်စ် အွန့်  မောင်~~~
အွန့် တော် ပြွတ်စ်

ကိုကိုအား စကားပင်ဖြတ်ပြောလို့ မရအောင်ပင် အနမ်းခရီးဆက်နေမိသည်။

"မောင် ကိုကို့ အွန့် လွှတ် အွန့် ပြွတ်စ် တော်တော့လို့"

"အွန်းပါ ကိုကိုကလည်း

"မောင်က ချစ်လွန်းလို့ နမ်းမိတာပါ။"

"မောင် အိပ်ခြင်တယ်"

"လာ ချစ်စရာလေး ကိုကိုက

ကျွန်တော်ကိုကို့ကို  ငုံထားခြင်နေပြီ "

အိပ်ခြင်လို့ ငိုက်နေတယ့်သူလေးကို

ပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ်တင်ရင်း

ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ကာ နှဖူးလေးကို မြတ်နိုးစွာ

အနမ်းခြွေလိုက်သည်။

"ချစ်တယ် ကိုကို အရမ်းမြတ်နိုးတယ်

မောင် သတိရလားရင်တောင် ကိုကို့ကို ထားမသွားဘူး"

ရင်ခွင်ထဲက လူသားလေး

ပြုံးသွားတာကိုတော့ စကားပြောနေတဲ့

ကောင်လေး မတွေ့လိုက်ပေ"

.............................

ခွမ်း ဂလုံး ဂလွမ်

ရွှယ်ယမ်တယောက် နိုးလာတေ့ာ

ဘေးက အိပ်ယာကလည်း အေးစက်နေသည်။

Don't run babyOnde histórias criam vida. Descubra agora