SUPER POWERS ~JohnJaem~

13

Renjun, tutunduğu barfiks çubuğuna daha çok asıldı. Enerjisinin son damlalarını verirken omzuna değen elle atağa geçti. Omzundaki elin sahibini anında yere yapıştırdı.

Ama bunun Jeno olmasını beklemiyordu.

Akademi hocası her seferinde ani gelişmelere hazırlıklı olmaları için böyle yapardı. Aniden gelir, aniden dokunur ve karşılık beklerdi. Bazılarında bu alışkanlık gibi olduğu için normal hayatlarında da atağa geçiyorlardı.

Neyseki Renjun onlardan biri değildi. Ama Jeno Polis akademisine kadar gelmişti.

"Senin ne işin var burada? Buraya nasıl girdin?"

"Kemiklerimi kırdın. Bıraksana beni."

Renjun hala kolunu sıkıştırdığı çocuğu bıraktı. Yere oturdu. Jeno da sırtındaki acıyla oturacak bir konuma geldi.

"Neden geldin? Onu söyle."

"Böyle acımasız olma. Canımı yakıyor."

"Ne saçmalıyorsun? Buraya nasıl girdiğini söylesene?"

"Babam ünlü bir doktor biliyorsun. Kim bilir kaç yaralı askeri ve polisi kurtarmıştır! Ben de ondan rica ettim. Tanıdıkları sayesinde buradayım. Anlamadığım burası niye bu kadar sıkı."

"Babandan rica mı ettin? Sırf yanıma gelmek için mi?"

Jeno'nun kaşları çatıldı. Sesinde alaycı bir ton vardı.

"Evet?"

"Ben senin için öylesine kullanılacak biriyken ne zahmet ettin ya!"

"Renjun saçmalama. Benim için önemsiz olsan buraya kadar gelir miydim? En azından arkadaş olsak bile benim için değerlisin."

"O zaman senin gözünde neyim?"

Jeno düşünür gibi oldu.

"Benim için önemlisin. Bana dokunman, sevgini hissettirmen hoşuma gidiyor. Diğerlerine götürmezken bana getirdiğin annenin yemeklerini yerken seni düşünüyorum ve bu kalbimi pır pır ediyor. Geceleri seni düşünmeden veya hayal etmeden uyuyamıyorum ve en önemlisi seni rüyalarımda görüp duruyorum. Ama hiç kabuslarımda olmadın."

Renjun'un elini elleri arasına aldı.

"Sen benim için onlar ne anlama geliyorsa o demeksin."

Renjun, sayısalcı olup bu şairane konuşmayı yapan arkadaşı karşısında ağlayacak kıvama gelmişti.

"Eskiden birkaç sevgilin olmuştu ama hala aşk nedir bilmiyorsun sanırım! Sen rüyalarında beni görürken ben ise aşkı ve seni düşünüyordum."

Jeno bir şey demeden gözlerine bakmaya devam etti.

"Sanırım artık seni seviyorum demeyi öğrenmeliyim."

"Öğrensen iyi edersin. Uzun zamandır duymayı bekliyordum. Acısını çıkaracağım."

***

"Uzun zamandır yapmıyorduk."

"Jaehyun için kutlama yapıyoruz. Bu yüzden hepiniz gelmelisiniz. Zaten sadece birlikte yemek yiyeceğiz."

"Eski zamanlardaki gibi."

Jaemin ailesinin, Jeno'nun ve Doyoung'un yanından ayrıldı ve yukarı çıktı. Biraz geç olmuştu ama sonunda toplu yemek yemek için sözleşebilmişlerdi.

Jeno odasına girdi.

"Yarın yapalım diyorlar."

"Tamam."