ချစ်လှစွာသောတော်ဝင်မိဖုရား (Myanmar Translation)

3

သူမ အထင်မှတ်မမှားဘူးဆိုရင် မီးပူဇော်ပြီး ဟူကော် ဘုရားကျောင်းက ပြန်လာရင် မဒမ်ဒူက သူမရဲ့ အစီအစဥ်တွေကို အကောင်ထည်ဖော်တော့မှာ။

အဲ့ဒီအချက်ကို ယုံမှားဖွယ်မရှိအောင် ဖုံးကွယ်ဖို့အတွက် မဒမ်ဒူက သူ ချိတ်ဆက်ထားတဲ့ အကျည်းတန်လှတဲ့ ကျွန်ကုန်သည် ယောကျာ်းတစ်ယောက် နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို တွေ့ဖို့ဖြစ်လာစေတော့တယ်။ ထိုအချိန်မှာတော့ မဒမ်ဒူက သူတို့ဆီက ဘာပိုက်ဆံ မရသေးပဲ သူမ(အားလော်)ကို မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ရောင်းဖို့်သာလျှင် တောင်းဆိုထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။သူမ
(အားလော်)ဘဝ တစ်လျှောက်လုံး ဒီမြို့တော်ကို ပြန်မလာနိုင်တော့ခြင်းက အကောင်းဆုံးအရာပင်။

အားလော်ကတော့ မဒမ်ဒူနောက်သို့ လိုက်စဥ်အတွင်း တစ်လှမ်းချင်းစီသွားရန်သာ အစီအစဥ်ဆွဲ၍ လိုက်လာတော့၏။

သူမ(မဒမ်ဒူ)က သူမ(အားလော်)ကို မရောင်းဘူးလား? အတော်ပဲ ဒါဆို သူမ ဘယ်လောက် ကျွမ်းကျင်လဲ ကြည့်လိုက်ရအောင်။

အဲ့ဒီအချိန်ရောက်လာခဲ့ရင် သူနာပြုရီကြောက် မသွားဖို့ သူမမျှော်လင့်တယ်။သူမ(သူနာပြုရီ)ရဲ့ နှလုံးသားမှာ သူမ(အားလော်)က အပြစ်ကင်းတဲ့ သခင်မငယ်လေး အဖြစ်လို့သာ အမြဲအမှတ်ရစေချင်တာပင်။

ဝေ့လော်က သူမ(သူနာပြုရီ)ကို တကယ်ချစ်ခင်၏။

သူမ မှတ်မိနိုင်တဲ့ အရွယ်ကတည်းကပင် သူနာပြုရီက သူမကို စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တယ်။သူမရဲ့ ကလေးအရင်း ထက်တောင်မှ သူမကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံပေးခဲ့၏။ထို့အပြင် အတိတ်တုန်းက အားလော်သည် ဆွေမျိုးတွေကို ဝန်ခံကာ မြို့စားအိမ်တော်ကို ပြန်သွားချင်ခဲ့၏ ထို့နောက် မှာတော့ အမေနဲ့သမီး အတွဲက သူမကို ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့
တာကြောင့် သူနာပြုရီ တစ်ယောက်သာလျှင် သူမကိုသတိပြုမိပြီး ခေါ်သွားကာ ပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးခဲ့ပြန်တယ်။ကံဆိုးချင်တော့လည်း ဝေ့လော်မှာ လုံလုံလောက် အားမရှိကာ အကြာကြီးမနေခဲ့ရပေ။ဝေ့လော်ရဲ့ နောက်ဆုံးအသက်ရှူချိန်တွင်ပင် အမုန်းတရားများနှင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့ရလေသည်။