𝕤𝕠𝕪 𝕥𝕦𝕪𝕠 | 𝕥𝕒𝕖𝕜𝕠𝕠𝕜 |

|1|

Bölümleri okumaya başlamadan önce zamanlarına dikkat edin .

Keyifli okumalar dilerim😽

-2 gün önce-

Jungkook'tan

Yüzümdeki görüşümü bulanıklaştıran yaşları sildim ve hıçkırmamak için işkence ettiğim kanayan dudağımı serbest bırakarak valizimin fermuarını çektim.  Başımı tavana çevirip derin bir nefes aldım.

Çok bile sabretmiştim değil mi ?

Artık takatim kalmadı ve ben , çoktan yapmam gerekeni yapıyorum şimdi .
Valizimi alıp odaya son kez göz gezdirmemin ardından merdivenlere yöneldim ve dış kapıya kadar yürüdüm .

Cesaretim var mıydı bu kapıdan çıkmaya?

Onu terketmeye cesaretim var mıydı ?

Düşündüğüm şey yüzünden dudaklarım acı bir gülümseme ile kıvrıldı .

O, beni çoktan terketmemiş miydi ? Etmişti.

Sonunda kapı kolunu kavrayarak aşağı indirdim ve bahçeye ilk adımımı atmam ile yenilendi göz yaşalarım. Artık geri dönüş yoktu .
Adımlarımı hızlandırarak koca evin koca bahçesinden çıkmak için , Demir kapya ilerledim . Kapıda bekleyen bekçi bana garip gözler ile bakarken kapıyı geçmem için açtı . Tam kapıdan çıkmıştım ki kulakları sağır eden firen sesi ile aniden önümde duran arabaya şok içinde baktım . Neler olduğunu kavramam ile  o kapıyı açıp arabadan inesiye kadar, koşarak kaçmaya başladım .

"JUNGKOOK!"

Arkamdan resmen kükreyen sesi ile bir an duraksasamda hemen geri toparlanıp yoluma devam ettim.Gelen ayak sesleri ile onunda koştuğunu anlamıştım.

" JUNGKOOK ! " İkinci kükreyişi ile bileğimi tutan elin varlığı çığlık atmama sebep olmuştu.

" Bırak!"

Bir yandan beni bırakmasını söylüyor bir yandan da çırpınıyordum. Zerre gevşemeyen eli bileğimi dahada sıkarken, burnundan soluyarak konuştu.

" Nereye gittiğini sanıyorsun sen?"

" BIRAK DEDİM TAEHYUNG!"

"BAĞIRMA BANA!"

" ASIL SEN BAĞIRMA!"

Bir yandan ağlıyor bir yandan ondan kurtulmak için bağırarak çırpınıyordum. Neden bırakmıyordu ? Yeterince tüketmişti zaten beni . Daha ne istiyordu benden? Çatık kaşları arasından bana bakarken arkasını dönerek beni çekiştirdi.

" Yürü."

" Hayır Taehyung. BIRAK!"

Zerre dinlemiyordu . Ben inat edip
direndikçe , o beni resmen sürükleyerek eve geri getirmişti. Kapıyı açıp bedenimi yere savurmasıyla, dizlerimin üzerine düşmeme sebep olurken , o ellerini saçlarından
geçirmiş , gözlerinden ateş çıkararak bakıyordu bana .

" Nasıl yaparsın böyle bir şeyi?"

" Verdiğim paralar yetmedimi
Jungkook, ha ? "

" Ne diyorsun Taehyung . Kendine gel . Senin paran hiç bir zaman umrumda olmadı. Ama sen..
Seni tanıyamamışım ben hiç ...
Hala o sürtüğe inanıyorsun .
Görmüyor musun Taehyung?
Bizi mahvetti . Aç artık gözlerini. Ne zaman ona değilde kendi eşine inanmayı seçeceksin?"

Üzerime gelerek yerde olan beni kaldırmış ve yakalarıma yapışarak sarsmıştı.

" Düzgün konuş !
O senin aksine bana yalanlar söylemiyor . Doğruları söyleyerek gözümü açtı.
O olmas-"
Yerdeki valizi işaret ederek konuşmaya devam etti .
" Bak , gene haklı çıktı . Şu valize paralarımı doldurup kaçarken yakaladım seni. Onun sayesinde ."