Left (Season 5): Misery.

Panglima.

Panglima.

//Kat'//

Maaga ako nagising. I can't believe na wala na talaga kami sa mansion. Ngayon lang nagsisink in habang nakatingin ako sa ibaba. Nasa terrace ako dumiretso habang tinitingnan ang paligid. Maliwanag na pero wala pang araw.

Maganda pala kapag nasa mataas ka na lugar. Makikita mo ang nasa ibaba at malayong bahagi. You can see if there's a moving car coming or where the lefters are.

"Aga mo nagising."

Napalingon ako sa nagsalita. Si Louie na antok pa at nakitingin na rin.

"Ikaw rin. Kamusta? Narinig kong umiiyak 'yong baby kagabi."

"Oo nagutom kasi pero nakatulog din naman agad pagkatapos mapadede ni Blake, tulog na nga ako 'nong umiyak nagising lang. Tawang tawa nga ako sa kanya Kat. Pagod na pagod siya magpaypay. Ang init kasi, feeling ko napuyat rin."

"Pinuyat mo?" Tawa ko. Natawa rin ito.

"Hindi, kakapaypay natatakot malamokan 'yong baby. Kaya nagpaplano humanap ng generator kagabi bago ako makatulog ulit."

"Blake is gonna be a good dad." I realized.

I sighed. I can't stop thinking about their baby. Lalo na may kasama silang baby ngayon.

"I know what you're thinking." Sabi ni Louie na inakbayan ako. "Para kang si Blake. He's thinking about our baby too, napaiyak pa nga ako. Siraulong 'yon! Soft boy ang puta! Lalo ako nahuhulog, bibigyan ko nga 'yon ng maraming anak!"

"I'm sorry Louie. I feel so sad and regretful knowing how Blake feels."

Louie tapped my shoulder.

"Let's move on, but I hope we always remember our angel and the lesson of what happened."

Hindi ko na kinaya at niyakap ito. I cry on her shoulder. Hinaplos naman nito ang likod ko na mas lalong nagpaiyak sa akin.

I don't know how long I'm just crying when I heard footsteps kaya kumalas ako kay Louie para tingnan kung sino iyon. Lalo akong napaiyak ng makitang ang bagong gising na si Blake iyon. Magulo pa ang buhok nito at half naked habang buhat ang baby nila ni Louie.

"Gising na babe?" Tanong ni Louie.

"Yeah, we need to soak him on the sun it's good for the babies."

"Really? Sige."

"I'm really sorry Blake." I said.

He just nod.

"Stop crying, your baby's gonna be iyakin." Sabi nito.

Napangiti ako kaya pinunasan ko ang luha ko lalo pa at nakita kong palapit na rin si Logan sa amin. Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa akin at ng makalapit pinunasan ang pisngi ko kahit punas ko na.

"Why?" Bulong nito.

Nginuso ko sila Louie. Si Louie na nakaupo na at masayang nakangiti kanila Blake na nakatayo at pinapaarawan ang baby. The sun finally rise and reach our direction.

Agad naman nitong nainitindihan kong bakit ako napaiyak.

"Don't worry too much. All of us will get better soon."

Tumango ako at niyakap ito. We let the sunlight bathed us. Giving us a warm feeling aside from our warm feelings towards each other.

"Kapag lumabas na baby natin kailangan ikaw ang magpaaraw." Sabi ko.

"I'll do anything so you won't get tired, that's gonna be my time since you've been carrying our baby for too long."

"Ano kayang gender niya?"