Ανοίγω τα βλέφαρα μου και βλέπω τον ίδιο χώρο μπροστά μου. Τον χώρο στον οποίο ξυπνάω τις τελευταίες μέρες. Στο μυαλό μου ήρθαν όλα τα χθεσινά σκηνικά και θυμήθηκα γιατί βρισκόμουν στο πάτωμα αντί το κρεβάτι.
Κοίταξα την ώρα. Ήταν πολύ νωρίς, 6:00 το πρωί. Στο κομοδίνο βρισκόταν ήδη πρωινό και χωρίς να το σκεφτώ καθόλου πήρα το πιάτο και άρχισα να τρώω. Δεν μπορούσα πια να αγνοήσω την πείνα τριών ημερών.
Όταν τελείωσα, πλησίασα την πόρτα με αργά βήματα. Δεν ήμουν πλέον αδύναμη, είχα την ενέργεια του ύπνου και από το φαγητό. Αλλά η καρδιά μου ήταν πιο αδύναμη και από χθες. Δεν μπορούσα ακόμα να συνειδητοποιήσω ότι δεν μπορούσα να ξυπνάω στο δικό μου σπίτι.
Θυμήθηκα ότι κανείς δεν κλείδωσε χθες. Τράβηξα το πόμολο προς τα κάτω και άνοιξε, οπότε η σκέψη μου βγήκε σωστή.
Περπάτησα στον διάδρομο, αργά και ξυπόλητη. Εκεί βρίσκονταν και άλλα δωμάτια. Κατέβηκα τις σκάλες αργά και άκουσα φωνές. Κατέβηκα και το τελευταίο σκαλί και είδα στο σαλόνι τον Philip σε μια πολυθρόνα, την Marcella στον καναπέ από δίπλα και τον αδερφό της μικρής Emily.
Εκείνος ήταν κοντά στο παράθυρο και κάπνιζε ένα τσιγάρο. Κοίταζε απέξω ενώ άκουγε την συζήτηση των άλλων δύο.
Η όψη όλων τους μου φαινόταν από την αρχη τρομακτική. Είναι η εμφάνισή τους, αλλά αυτό που με τρομάζει είναι κυρίως αυτό που εκπέμπουν. Σαν να κρύβουν τόσο σκοτάδι που το βλέπω να κυλάει πάνω τους με κάθε τους κίνηση.
Όταν η Marcella αντιλαμβάνεται την παρουσία μου ταράζεται. Αντανακλαστικά, με δείχνει στους άλλους και σηκώνεται όρθια. «Ξεχασατε να την κλειδώσετε» λέει ανήσυχη.
Ο Philip με κοιτάζει και κάνει νόημα στην Marcella με το χέρι του να ηρεμήσει. «Μην αγχώνεσαι, δεν θα την κλειδώνουμε από εδώ και πέρα»
Εκείνη όσο τον ακούει, συνεχίζει να με κοιτάει αλλά σταματάει το βήμα της.
Το βλέμμα μου γλιστράει από την κοπέλα, στο παράθυρο και σε αυτόν που βρίσκεται εκεί. Δεν έχει πάρει καθόλου το βλέμμα του από το τζάμι και τον παρατηρώ να παίρνει μια τζούρα και έπειτα να φυσάει τον καπνό στενεύοντας τα μάτια, σαν να είναι χαμένος στις σκέψεις του.
«Γιατι όχι; Και αν προσπαθήσει να φύγει ξανά;» μετακινώ το βλέμμα μου πάλι σε εκείνη και βλέπω το σηκωμένο της φρύδι καθώς κάνει την ερώτηση της.
«Δεν θα προσπαθήσει. Έχουμε συμφωνήσει» απαντάει και με κοιτάζει με το τρομακτικό του βλέμμα.
ESTÁS LEYENDO
Bring Me Back To Life
AcciónΔεν είχε μείνει τίποτα από τον παλιό εαυτό μου. Μια νεκρή ψυχή σκεπασμένη με την στάχτη που άφησαν οι αέναες φλόγες της φωτιάς. Αυτό είμαι. Αυτό θα είμαι για πάντα. Το ξέρεις, πάλευα μόνος να κρατήσω ζωντανούς τους χτύπους της καρδιάς μου, αλλά δεν...
