Merhaba!
Nasılsınız? Umarım hepiniz çok iyisinizdir^^
Ben sözümü tutum! Yeni bölüm 770 oy ve 2600 yorumda gelecek.
Geçen bölüm yorumlarda azıcık azalma oldu umarım bu bölüm satır içi yorumlarınızı bol bol okurum.
☽
son olarak hikaye ile ilgili bana ulaşabileceğiniz yerler ;
instagram: aurora_mensis
instagram: yeraltindabesmetre
twitter: auroramensiss
#yeraltındabesmetre hashtagi ile twitter'da düşüncelerinizi benimle paylaşabilirsiniz.
İyi okumalar!
Önceki Bölümden...
Ben çok şanslıydım. İnanılmaz şanslıydım.
Asil'in dediği gibi bu acımasız dünyada yine de yanımda olan insanlar vardı. Ne olursa olsun beni destekleyen, bana farklı gözle bakmayan insanlar. Ve bu hayat, hastalığım ne kadar zor olsa da onların sayesinde ayakta kalacaktım. Bunu başaracaktım.
"Ben çok güçlüyüm." Kelimeler ilk başta bir fısıltıyı andırmıştı.
"Ben çok güçlüyüm." Şimdi ise çok daha güçlüydü.
"Ben. Çok. Güçlüyüm."
Bunu kendi kendime tıpkı onun gibi söylediğim anda Asil'in dudakları yukarı doğru kıvrıldı. Elini yavaşça yıllardan beri yaptığımız şekilde havaya kaldırdı.
"Sen. Çok.Ama.Çok.Güçlüsün."
Duygularımın yoğunluğu ile derin bir nefes daha aldığım anda Asil'in havada duran dikiş izlerinin olduğu koluna bakmaya devam ettim. Parmaklarım benden habersiz yavaşça yukarı doğru kalktığında ise tam karşısında durdum.
Ya da ilk defa durmadım.
Elim ilk defa korkmadan ona doğru ilerlerken artık korkularımın her şeyin önüne geçmesini istemiyordum. Artık söylediğim gibi daha da güçlü olmak istiyordum. Kendime inanmak istiyordum, başarmak istiyordum. Asil'in bakışları parmaklarımızı bulmuş, gözleri benim yaşlarımın aynası haline gelmişti. Bu yüzden derin bir nefes aldım ve bakışlarımı milimlerle ayrı olan ellerimize diktim ve harekete geçtim.
Bir anlığına ise zaman durmuştu.
Parmak uçlarım yavaşça onun parmak uçlarına dokundu.
Ben...
Ben ikizime dokunuyordum.
Ben çok ama çok güçlüydüm.
☽
19.BÖLÜM- Thalassic: Kayan Yıldızlar, Kaybolan Anılar
Eurielle- Luthien's Lament
Vance Joy- We're Going Home
Sophism- The Lullaby(Piano version)
Earth Kid- Sis Puella Magical
"Sevgili Gaia,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YER ALTINDA BEŞ METRE
Teen FictionHerkesin bir hikayesi var. Okunacak kadar güzel, anlatılacak kadar değerli. O hikayeleri herkes gibi hep okudum, anlatılmasını dinledim. Bazı zamanlarda ise onlar gibi olmak istedim. Benim hikayemi birilerinin duymasını istedim. Ellerimdeki yaralar...
