Herkesin bir hikayesi var.
Okunacak kadar güzel, anlatılacak kadar değerli.
O hikayeleri herkes gibi hep okudum, anlatılmasını dinledim.
Bazı zamanlarda ise onlar gibi olmak istedim.
Benim hikayemi birilerinin duymasını istedim.
Ellerimdeki yaralar...
Geçen bölüm Wattpad'in bozulmasına denk geldik ve yorumlar normale göre çok az oldu :( Eğer bu bölümde yorumlarınız ve oylarınızla yanımda olursanız çok sevinirim^^
Bol bol atılan güzel yorumlarınız benim için çok ama çok değerli, lütfen eksik etmeyin ^^
☽
son olarak hikaye ile ilgili bana ulaşabileceğiniz yerler ;
instagram: aurora_mensis
instagram: yeraltindabesmetre
twitter: auroramensiss
#yeraltindabesmetre hashtagi ile twitter'da düşüncelerinizi benimle paylaşabilirsiniz. dün gece trendlere girmeye çalışmanız çok ama çok tatlıydı. belki bir gün başarırız, ne dersiniz :)
İyi okumalar!
☽
Önceki Bölümden...
"S—en kim-sin?"
Artık gözlerimden akan yaşlar kuşağımı sırılsıklam ediyordu. Titreyen bedenimi ise kontrol edemiyordum. Bana doğru yavaşça sürüklenen beden ise en sonunda yanıma gelmişti. Ondan uzağa gitmek istesem de gidemiyordum. Burada hapsolmuştum.
Onu hissediyordum.
Kirli bedeni artık bedenimin yanındaydı.
Nefesi ise yüzüme doğru hafifçe vuruyordu.
"Ss-en kimsin?"
Dudaklarımdan çıkan fısıltıydı kelimeler.
Yanıt ise gelmedi.
Sessizlik ise ilk korkum oldu.
Asil AKER
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.