Herkese merhaba!
Biraz uzun zaman oldu değil mi?
Sizinle burada görüşemediğimden beri hayatımda büyük kararlar alıp bir maceraya çıktım. Çok fazla detay verip sizi bunaltmak istemiyorum ama artık farklı bir hayata sahibim.
Azıcık korkutucuk ve heyecanlı bir hayat.
Açıkçası bu yeni hayatıma adapte olmayı denerken ise bölüm yazacak ne vakti ne de ruh halini bulabildim.
Güncelleme: Yeni atıldığım macerada Korona pozitif olma gafletinde bulundum. Süper taşıyıcı denilen bir şeydim, o yüzden çekime gitmiyor olsam bilmeyecektim bile.
Ama işte buradayım. Küçük rötarlar ve yeni bir bölüm ile.
Umarım hepiniz hikayeyi özlemişsiniz.
Yeni bölüm 780 oy ve 2600 yorumda gelecek.
☽
son olarak hikaye ile ilgili bana ulaşabileceğiniz yerler ;
instagram: aurora_mensis
instagram: yeraltindabesmetre
twitter: auroramensiss
#yeraltındabesmetre hashtagi ile twitter'da düşüncelerinizi benimle paylaşabilirsiniz.
İyi okumalar!
☽
Önceki Bölümden...
"Seni şimdi hatırlıyorum. Yüzün hiç değişmemiş."
"Şey zaten birkaç hafta önce birbirimizi görmüştük?" dedim hatırlayarak.
"Sonunda uyuyan güzel uyanmış!"
Odamın kapısının açılmasıyla orta yaşlarda kahve saçları topuz şeklinde toplanmış bir hemşire güler yüzüyle içeri doğru girdi, kurduğu cümle ile ben ne yapacağımı bilemezken Gece'nin yanına kadar gelmişti. Elindeki dosyaya bir şeyler yazıyordu.
"Şey... günaydın."
Hemşirenin bakışları bir süreliğine bende durdu ve sıcak bir şekilde Gece'ye doğru baktı.
"Cidden dediğin kadar güzelmiş."
Ne?
"Ben asla yalan söylemem."
Gece bunu dedikten sonra bana doğru yavaşça gülümsedi. Ben ise ne yapacağımı bilemiyordum.
"Hayır. Hayır. Çok küçüktün, o sıralar buradaki devlet hastanesinde hemşireliğe yeni başlamıştım." Kelimeler buz dolu bir kovayı andırmıştı. Beni ne zaman gördüğünü hatırladığımda zor da olsa yutkundum.
Bir, iki, üç, dört, beş.
Ona cevap veremezdim. Sadece belki beni anlar diye bakışlarımı yere doğru çevirdim.
"Üzgünüm, rahatsız olman için bunu dememiştim güzel kızım. Sadece senin gibi güçlü insanları yeniden görmek benim için büyük bir umut."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YER ALTINDA BEŞ METRE
Novela JuvenilHerkesin bir hikayesi var. Okunacak kadar güzel, anlatılacak kadar değerli. O hikayeleri herkes gibi hep okudum, anlatılmasını dinledim. Bazı zamanlarda ise onlar gibi olmak istedim. Benim hikayemi birilerinin duymasını istedim. Ellerimdeki yaralar...
