Ik wil je nog niet kwijt | Joli (ON HOLD)

~3~

Pov Joost
Link blijft me vasthouden terwijl ik huil. Hij wrijft over mijn rug om me te troosten. Ik word rustiger en maak me los uit Link's greep. Hij kijkt me aan. "Joost, jij blijft hier vannacht." Ik kijk Link glimlachend aan. "Dankje." "Daar hoef je mij toch niet voor te bedanken. Dacht je nou echt dat ik je weer naar huis zou sturen?" Mijn glimlach wordt nog groter. Ik sla mijn armen om Link heen. Hij is de beste vriend ooit.

"Zo, dat is klaar." zegt Link. Hij heeft een matras van de zolder gehaald en daarmee een bed klaargemaakt. Ik zit op zijn bed. Terwijl Link bezig was, zat ik op mijn telefoon te kloten. "Zin in een potje?" Ik kijk op en zie Link in de deuropening staan. Samen met hem loop ik naar zijn studio, hij heeft zo te zien Smash opgestart. Ik grinnik. Wat een man. "Ja hoor." antwoord ik. Link haalt nog een stoel tevoorschijn, waar ik op ga zitten. We beginnen te spelen. "Verdomme!" Zoals ik al verwacht had, wint Link het eerste potje. Hij grinnikt om mij. Ik lach zachtjes mee. We spelen nog een paar potjes Smash. Link wint veel, maar zeker niet alles.

Ondertussen is het 02:30. Normaal zou ik nu al lang slapen. Ik voel me moe, waardoor ik moet gapen. "Ik wil naar bed." zeg ik tegen Link. "Zullen we deze film nog even kijken?" Link kijkt me smekend aan. "Ik ben echt te moe." "Please?" "Oké dan." Link zet de film aan. Na een paar minuten voel ik mijn ogen zwaar worden. Ik voel twee sterke armen om me heen die me optillen. Zachtjes word ik neergelegd op een bed. "Slaaplekker." hoor ik Link fluisteren. Ik glimlach een beetje en val in slaap.

"Hoe kan je zo zijn? Hoe kan je mij zo laten vallen?" schreeuwt Nikki. Ik lag op de bank te slapen, maar doordat Nikki de trap afstampte en begon te schreeuwen schrok ik wakker. "Ik-" Mijn stem stokt. "Wat!" schreeuwt Nikki. Ik begin tranen in mijn ogen te krijgen. Nikki loopt richting mij. Het lijkt of ze me wilt troosten. Als ze bijna bij de bank is, stopt ze en loopt ze terug. Tranen stromen over mijn wangen. Ik kijk op en zie Nikki me boos aankijken. "Laat ook maar! Wat een lul ben jij!" Ze slaat me hard in mijn gezicht. De plek blijft na branden. Nikki stormt de trap op en ik blijf huilend achter.

Ik schiet omhoog in bed. Mijn wangen zijn nat van het huilen. Ik kijk naast me en zie daar Link in zijn bed liggen. Hij slaapt. Ik wil hem niet wakker maken, hij ziet er zo schattig uit. Met mijn mouw maak ik mijn gezicht droog, om vervolgens weer te gaan liggen. "Joost?" Ik draai me om en zie Link naar mij kijken. "Gaat het goed?" vraagt hij. "Ja." antwoord ik kortaf. Ik wil me weer omdraaien maar word tegengehouden door Link, die mijn schouder vastpakt. Hij is rechtop gaan zitten in zijn bed. "Kom hier." Link gaat bovenop zijn dekbed zitten. Ik stap uit mijn bed en ga naast hem zitten. Het valt me op dat Link alleen een boxer aanheeft, in tegenstelling tot mij. Ik heb al mijn kleren nog aan. Link heeft de laatste tijd veel gesport, wat ik niet van hem verwacht had. Ik bewonder zijn sixpack. Dan bedenk ik me dat ik al veel te lang naar hem staar, dus ik besluit Link aan te kijken. Hij glimlacht naar me, maar zijn glimlach verandert al snel in een serieuze blik. "Wat is er aan de hand?" Ik zucht. "Ik had een nachtmerrie. Ik lag op de bank te slapen en Nikki kwam de woonkamer binnen. Ze begon tegen me te schreeuwen en sloeg me. Ik moest huilen en bleef alleen achter op de bank." "Goed dat je het vertelt. Ik ben trots op je." zegt Link. Ik glimlach naar hem. Maar ik blijf aan de droom denken. Mijn ogen vullen zich weer met tranen en even later stromen ze over mijn wangen. Link trekt me tegen zich aan. Ik huil uit op zijn borst. Link wrijft over mijn rug en kriebelt zachtjes door mijn haar. Ik word rustiger en sla mijn armen om hem heen. Link gaat liggen. Ik laat hem los en ga van zijn bed af. "Joost, wat doe je nou?" Ik kijk Link verbaasd aan. Hij steekt zijn armen uit. Ik glimlach en ga naast Link liggen. Hij slaat onhandig het dekbed over ons heen. Ik sla mijn armen weer om Link heen en hij doet hetzelfde bij mij. Ik voel me goed. Ik voel me veilig bij hem. Van hem word ik rustig.

Ik word wakker. Ik voel dat Link zijn armen nog om mij heen zitten. Hij snurkt zachtjes, het klinkt schattig. Ik kijk om me heen en zie dat mijn telefoon naast het matras op de grond ligt. Zonder teveel te bewegen pak ik hem op. Ik maak een foto van Link en mij. Mijn telefoon leg ik weer weg, om nog even in Link's armen te slapen.

Pov Link
Ik word wakker van gesnurk. Het is Joost. Mijn armen zijn nog om hem heen geslagen. Ik draai me een beetje om omdat ik niet lekker lig. Joost maakt een afkeurend geluid. Ik grinnik zachtjes. Joost brengt zijn handen naar mijn heupen. Ik schrik ervan. Waarom doet hij dit? Dan bedenk ik me dat Joost nog slaapt en dat hij helemaal niet doorheeft wat hij doet. Ik pak Joost zijn handen en haal ze van mijn heupen af. Een paar minuten later zie ik dat hij zijn ogen open doet. Ik heb de hele tijd gekeken hoe hij sliep, het zag er schattig uit. "Goedemorgen." "Goedemorgen." zegt Joost slaperig terwijl hij zich uitrekt. Ik lach zachtjes. "Goed geslapen?" Hij knikt en gaat rechtop zitten. "Met jou naast mij wel." Ik ga naast Joost zitten. Een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht. 

"Link?" "Wat is er?" "Kun je me thuisbrengen?" Ik kijk Joost verbaasd aan. "Waarom vraag je dat?" "I-Ik wil naar huis." Joost kijkt zenuwachtig naar zijn handen, die op zijn schoot liggen. We zitten op de bank in de woonkamer. Mijn ouders zijn allebei aan het werk. "Maar Joost, wil je niet nog even bij mij blijven? Ik denk dat je dat wel fijn vindt. Dan heb je iemand om je heen. Als je naar huis gaat ben je helemaal alleen." Joost kijkt me aan en slaat zijn armen om mijn middel. "Dankje Link." "Voor wat?" "Voor alles."