The Stupid Game ( freaking dare )

CHAPTER 10: Twin Sister

Nasaan na ba ako? Last time I checked nandun pa kami sa bahay ni Mr Del Valle at nakipaglaban. Why in a sudden napunta ako dito? Am I ...

Wait, is that Shairra??? Siya nga, Oo siya nga! "Irra!!" tawag ko sa kanya at tumakbo papunta sa kinaroroonan niya. She looked different now, naka white siya na damit at nakangiti. My God, I missed her so much! Nang makalapit na ako sa kanya ay agad ko siyang niyakap ng mahigpit. "I missed you so much! Why did you leave me?" naiiyak kong tanong sa kanya.

"Inna! I missed you too my little sis!" nakangiti niyang saad at niyakap din ako ng mahigpit. I can see through her eyes that she's happy and satisfied wherever she is right now. That smile. . . That beautiful eyes. . . That angelic look. . . That person whom I can never be seen again anymore. I long to see her again for a long time, I long to hug her to my heart's content and be with her 'til we grow old. God knows how much I wanted to spent my life together with my other half.

"And not in a chance na iniwan kita Inna. I am always there with you though you can't see me. I am always there in your failures and success, mourning and celebrating with you and I am always there at your side wherever you are my little twin sister. You know how much I love you." puno ng pagmamahal niyang saad.

"Can't you come back even for ones? I have lot of stories to tell you!" parang bata kong hiling sa kanya. Hindi siya sumagot pero malungkot siyang ngumiti. Ibig sabihin hindi niya magagawa ang hiniling ko. "If you can't, then please take me with you!" hysterical kong hiling ulit sa kanya.

"No, you can't leave Mom and Dad like that!". You promise to me that you'll take care of them! Please Inna, alangaan mo ang sarili. Mom and Dad loves and need you!" nagmamakaawa niyang saad sakin. "Besides, it's not your time yet so please value the life you had and make the most out of it!" dagdag pa niya.

"No, please gusto kong makasama ka!" umiiyak ko sagot sa kanya. Hindi siya umimik, pero makaraan ang ilang segundo ay nagsasalita na rin siya.

"I'm sorry Inna... I'm sorry..." nakayuko niyang saad. "No matter how much I wanted to be with you too but that's not right. " malungkot niyang dagdag.

"It's time to leave Inna. Ito ang lagi mong tandaan, no matter what happens I'm still here for you. Kahit ang mundo pa ang magiging kalaban mo, wag na wag mong hayaang madurog ka. Just don't give up easily for everything happens for a reason. Live well Inna, I love you and I cared for you as your playmate, bestfriend, sister and twin sister." malungkot niyang paalam at unti-unti na siyang naglaho.

"No, don't leave Irra ... " pigil ko sa kanya. Please maawa ka, diba sabi mo sakin walang iwanan? Bakit mo ako iiwan ulit??" umiiyak kong paalala sa kanya.

Hindi siya sumagot, nagpapakawala lang siya ng isang malungkot na ngiti hanggang tuluyan na siyang nawala. Sinubukan kong pigilan siya pero walang nangyari, kaya umiyak nalang ako ng umiyak.

"No you can't leave me again Irra" sabi ko habang iyak parin ako ng iyak. Ang sakit mawalan ng taong mahal na mahal mo, bakit sa lahat ng pwedeng kunin bakit ang kambal ko pa, bakit si Irra pa. Ang dami pa sana naming gawin, andami pa naming pangarap na dapat tuparin andami pa sana naming pupuntahan, andami pang sana... . Ang sakit ... Ang sakit sakit...

"Irra... Wag ... mo ... kong ...iwan ... " mahina kong usal.

"Inna, gising! ... Innaa ... " narinig kong tawag ni Ricca sakin. "Inna, di mo kami pinapatulog sa pag-alala sayo. Maawa ka wag mo na kaming pahirapan, bumalik ka na samin." si Cynthia na naman ang nagsasalita. Gusto kong imulat ang mga mata ko pero ang bigat ng talukap ko, kahit anong pilit kong imulat ay di ko parin kaya, gusto ko pang matulog.