A Girl's Heart

Hoofdstuk 1 A new beginning

POV Ian Alexander Laurens Robert-Jan van Randwijck
8:06
Ik rij het plein op, het is maandag ochtend, de eerste dag van een nieuw schooljaar. Mijn examenjaar. Dit wordt nog wel hard werken, 6 VWO.

"Hey Ian," een paar meisjes zwaaien naar me, met één van hen heb ik ooit een nachtje gehad.

Damon schudt me uit mijn gedachten. We zijn al vanaf de basisschool beste vrienden.
"Broooo, volgend weekend bij mij he?" Ik geef hem een duw tegen zijn schouder.
"Weet je nog? De vorige keer bij jullie, toen het je broers feest was?" Lach ik.
"Ja, hij was zelf zo dronken dat hij alles had ondergekotst. Echt alles." Damon lacht.
"Ik mis hem wel hoor, die Jack." Zucht ik, hij lacht en stemt in. "Ik ben nog steeds verbaasd dat hij nu op de uni zit. Dan halen jij en ik het sowieso." Hij doet zijn AirPods uit en doet ze in z'n tas.

We ploffen achter in het lokaal neer.
"Meneer van Randwijck en meneer Salvatore, ik dacht dat het misschien wel een goeie start voor het nieuwe semester zou zijn als jullie eens vooraan zouden komen zitten." Brengt mevrouw Johnson twijfelend uit. Damon kijkt haar aan, "nou dat denk ik niet." Hij draait zich zo weer om.

"Wat denkt het mens wel niet. Is ze weer overspannen of zo?" Zegt hij net hard genoeg, dat de lerares het kan horen. Mevrouw Johnson kijkt om haar heen naar de lachende leerlingen en dan naar Damon en mij. Ze draait zich om naar het bord en wil het negeren.

Ineens gaat de deur open en komt Kay binnen, "Je bent laat, Kay."
"Ja, sorry. Lange nacht gehad." Hij kijkt haar pervers aan en knipoogt.
"Hoogstens ongepast. Ga je meteen melden, meneer Adams."
"Jaloers mevrouw? U ziet eruit alsof u wel wat kan gebruiken." Hij rolt met z'n ogen.
"Je zou een voorbeeld moeten nemen aan je zusje Lucy." Zucht de lerares geïrriteerd. "Dan ga ik me liever gewoon melden nu." Zegt hij met een minachtende ondertoon en hij verlaadt het lokaal.

Mandy draait zich om naar Damon, "hey," hij geeft haar een knipoog.
"Volgend weekend feestje bij jou toch?" Hij buigt voorover en fluistert iets in haar oor. Ze knikt en lacht.

"Gast? Zou je daar nou niet eens mee stoppen? Ze is echt niet over je heen." Ze hebben een tijdje wat gehad en zij heeft het twee weken geleden gestopt, omdat hij met een ander had gezoend... Ze is overduidelijk niet over hem heen. Ik vind het naïef en dom, maar goed. Denice heeft me er wel eens op gewezen dat ik dat soort dingen absoluut niet mag uitspreken, omdat ik dan ruzie krijg met ongeveer iedereen van het vrouwelijke geslacht. Genoeg reden om mijn bek te houden dus, ik heb geen interesse in pikstraf.
"Ik mag er toch best nog even plezier van hebben?" Damon wiebelt met zijn wenkbrauwen.
"Dames en heren, ik zou het waarderen als we de les kunnen starten." Roept mevrouw Johnson met haar opgefokte eekhoorn stem door de klas. Niemand luistert echt en de gesprekken worden gewoon doorgevoerd.
"Dames en heren achterin, dit is echt de laatste waarschuwing hoor!" Ik ga iets rechter op zitten en sein naar Damon, "waarschijnlijk ongesteld ofzo."

Als de bel gaat lopen we naar buiten, het is mooi weer. De zon schijnt fel, het is warm en de bomen bieden schaduw in de grote tuinen.
Daniel en Dean -tweeling broers- schuiven 2 tafels aan elkaar. Ik ga aan de tafel zitten en Damon en Jesse komen naast me zitten. Ik geef Damon een por, en wijs naar een groep meiden, "vijfdeklassers," grijnst hij. De groep met meiden komt onze kant op. Twee meiden lopen voorop.
"Hey, nieuw jaar, nieuwe dames," hoor ik een van mijn vrienden zeggen, Jesse fluit naar de voorste meisjes, ze gooien precies te gelijk hun haren naar achter en komen dichterbij.

Nee, dit gaat niet goed, ik herken het linker meisje, "zo, wie zijn dat?" Fluistert Damon achter me. Nu moet hij echt zijn bek houden. Ik kijk hem even aan, maar twee meiden van de groep komen deze kant op.
Ik probeer mijn gezicht af te schermen met mijn handen. Please god, laat ze me niet herkennen. Shit, hier gebeurt waar ik al bang voor was. "Hey Ian! Madison, dit is Ian."
Damon staat op, alsof het niet erger kan.
"Ian je had wel even mogen zeggen dat je hen kent." Sist hij.
Hij pakt Zara's hand en stelt zich voor, "hou je bek Damon, dat is mijn zusje, Zara!" Ik trap hem in zijn knieholte.
Met open mond kijkt hij me aan, "uhm ik denk dat wij maar weer gaan..." zegt Zaar en ze geeft me een kus op mijn wang.
Ik zie verderop wat huppelkutjes jaloers naar haar kijken.