Evvel Zaman İçinde ✓

- final -

— 4 AY SONRA —

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; bir zamanlar çorak olan bu topraklarda, birliktelikleri onaylanmayan iki aşık yaşarmış. Gözleri birbirlerinden başkasını görmeyen bu iki sevgilinin aşklarından tatlı mı tatlı bir kız çocuğu meydana gelmiş.

Ne var ki bu ilişkiyi kabullenemeyen kötü kadın, küçük kızın soyuna bir lanet yapmış. Aynı kandan gelen, kalpleri gibi ruhları da yarım olacak bu kimseler kendi lanetini taşıyacak, kendi arayışına çıkacakmış. Bu laneti kırabilmek için gereken tek şey ise gerçek aşkmış.

"Ne yapıyorsun?" Jungkook'un sesi kulağımın yanında çınlarken gülümsedim ve defterimi ona çevirdim. Okumaya başlamadan hemen önce saçlarıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Masalımızı yazıyorum." Gözlerimiz buluşunca sımsıcak hissettim. Okuduğu satırlar yüzünde tebessüm açtırdı. Defteri komodine koyup bana yaklaştı, alnını yavaşça benimkine yasladı.

"Beni bulduğun için teşekkür ederim." dedi kısık sesiyle. "Seni seviyorum."

Uzanıp yuvarlak burnundan öptüm. "Biz, birbirimizi bulduk Jungkook. Kader bizi birbirimize sürükledi." 

Kollarını bana dolarken "Bir daha asla ayırmasın da." diye tamamladı beni, her zaman olduğu gibi.

Onun gibi bir sevgilim, ruh eşim olduğu için minnettardım. Evvel zamanın en sonunda, sonsuza dek mutluluğu bulmuştum.

😔 İyi yarıştılar.