Mirayla barışmamızın üzerinden 1 hafta geçmişti artık Burak olmadan eskisi gibi devam ediyorduk.Batıyla aramız eskisinden daha da iyiydi.
Sabah kalktığımda Miray kahvaltıyı çoktan hazırlamıştı galiba bugün dünyanın sonu gelmişti.Benden bile geç kalkan 3 gün uyuyan bir insandan bahsediyoruz bu aynı kişiydi değil mi . Benim bu şok geçirmeme karşı Miray bozuntuya vermedi.
"Günaydın prenses iyi uyudunmu bari?" gözlerimi ovuşturup tekrar Miraya baktım rüya değildi.
"Dünyanın sonumu geliyor sen ve erken kalkmak ve birde kahvaltı hazırlamak.Bu ölmem için bile çok yeterli bir sebep."
"Canım arkadaşıma bir süpriz yapayım dedim eğer çok ısrar ediyorsan bir dahakine sen hazırlamaya devam edersin."
"Ne ısrar etcem be böyle iyide kesin benden bir şey isteyeceksin değil mi ?"
"Şey aslında yok ya ne isteyeceğim ."
"Ben tanımazmıyım seni kesin bir şey isteyeceksin."
"Tamam aslında hemen hayır deme bak iyi düşün."
"Tamam hadi söyleyecek misin?"
"Sahilde parti verilecek ve bizde davetliyiz."
"Miray bilmiyormusun sanki parti felan bana göre değil.Siz takılın kafanıza göre ben evde film izleyeceğim."
"Hayır Defne sende geliyorsun hem bak Batıda orada olucak."
"Şunu baştan söylesene kesin gidiyoruz şimdi orada bir sürü güzel kız olucak Batıyı yalnız bırakamam."
"Bende öyle düşünmüştüm zaten."kahvaltımızı yapıp Duru ve Edizin odasına çıktık.Ediz Batının yanına gitti .Bizde kızlarla hazırlanmaya başladık.Duru abartıyı sevmezdi ister parti olsun ister özel bir gün kot şortlarından ve tişörtlerinden asla vazgeçmezdi.Miray onun tersine çok şık giyinen bir kızdı.Ve artık tam anlamıyla hazırdık yeni aldığım kırmızı elbisemi kızlar çok ısrar ettiği için giymiştim bana göre fazla abartılıydı ve telefonuma mesaj geldi.
Kimden:Yeni Çocuk
"Hazırsanız aşağıda bekliyoruz."
Kime:Yeni Çocuk
"5dakikaya oradayız." Aşağıya indiğimizde gözüme ilk çarpan şey Batının belirgin gamzeleri ve beni süzen gözleriydi.Yanıma yaklaşıp kulağıma fısıldadı.
"Çok güzel görünüyorsun"
"Teşekkürler sende öyle "diyerek kalabalığa doğru ilerledik partideki aşırı müzik sesi başımı ağrıtmaya neden olmuştu.Herkesin elinde birer bardak içki herkes delirmişcesine dans ediyordu.Ediz ve Duru bir köşede konuşup kahkaha atıyolardı. Kahkahalarını burdan bile duyabiliyordum benim tersime çok eğleniyorlardı ama bu sessizliği bozan kişi bu sefer Buraktı.Ne işi vardı onun burada bu olanlardan sonra kim onu buraya davet etmişti ki yanımıza yaklaşıp
"Selam"dedi Batıya soran gözlerle baktım ama onunda hiçbir şeyden haberi yok gibi gözüküyordu.
"Miray bir şey konuşabilirmiyiz sadece 5 dakika."
"Hayır benim seninle konuşacak hiçbir şeyim kalmadı."Burak onu dinlemeyerek kolunu çekiştirip götürmeye çalıştı tam ben engel olucekken Batı kolumu tuttu.
"Bence biraz yalnız kalmaya ve konuşmaya ihtiyaçları var."
"Mirayın gözü göre göre Burağı affetmesine dayanamam .Mirayın üzülmesini istemiyorum."
"Neden hala durumu zorlaştırıyorsun yoksa hala Burağı unutamadınmı?"
"Ne saçmalıyorsun sen ben Burağı çoktan unuttum."
"Bana pek öyle gelmiyor bırak konuşsunlar Mirayın hemen affetmesini bende beklemiyorum zaten."
"Mirayın yeniden hayal kırıklığına uğramasını istemiyorum."
"Emin ol Miray bir daha hayal kırıklığına uğramayacak." Ediz ve Duru yanımıza geldiler canları çok sıkılmışa benziyorlardı.
"Biz deniz kenarına gidiyoruz sizde gelin." Ediz haklıydı kalabalıktan ve sesten uzaklaşmak iyi gelecekti. Miray umutsuz bir vakaymışcasına bakıyordu sanırım Burakla yine kavga etmişlerdi.
"İyi misin?" dedim iyi olmadığını bildiğim halde .
"İyi olmaya çalışıyorum ." Batı odamda bir şey unuttum diyerek otele gitti.Gelmesi pek uzun sürmedi zaten deniz otelin hemen yakınındaydı.Elinde gitarla Batı yanımıza geldi.Gözlerime inanamıyordum Batı bize gitar çalıcaktı.Kumsala oturduk ve Batıyı dinledik.
----------------------------------------------------------
Zor olsada galiba dönüyorum sana
Gel dersen hemen
Çağırmazsan geçerken
Yerle gök arasında bir yerde
Sen beni tanımazsın
Severimde söylemem
Sen beni uzak sanırsın
Bilirim söz dinlemem
Ah bu ben kendimi nerelere koysam
Saklansam bir yerlerde gizlice ağlasam
Ah bu ben kendimi nerelerde bulsam
Çekilsem sahillere hayaller mi kursam
-----------------------------------------------------------
Bütün şarkıyı bana bakarak söylemişti .Sanki sözleri bizi anlatıyordu benim derin bir şekilde Batıya bakmamı engelleyen şey Edizin alkışıydı ve ardından hepimiz alkışladık.Hava kararmıştı denizin soğuğu derime işliyordu titrememi anlamış olmalıydıki Batı ceketini üzerime verdi.
"Biraz sahilde yürüyelim mi?"
"Evet iyi olurdu ama Mirayı bu şekilde bırakamam yanında olmam gerek." Miray konuşmamızı duymuş olmalıydı ki
"Siz gidin benim de biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var. Hadi ne duruyorsunuz gidin."Bu durumda bile hala beni düşünüyordu bende Batının ısrarlarına dayanamayıp kabul ettim. Ediz ve Duru otele gitmişlerdi Edizin Duruya bir süprizi varmış ama aklım hala Miraydaydı.İkimizde hiçbir şey konuşmadan sadece yürüyorduk ay ışığında yürümek baya zor oluyordu her adımımda dahada dengesiz bir şekilde yürüyordum ve Batıda durumu anlamış olmalıydı ki küçük bir çocukmuşcasına elimi tuttu iç sesim elimi tuttu diye sevinirken dış sesim sadece
"Sağol " demekle yetindi .Kumlara oturmuş bir şekilde sadece yıldızlara bakıyorduk.İkimizde tek bir kelime bile etmiyor sadece denizin sesini dinliyorduk.
"Sence Miray iyi olabilecek mi ?"
"Herkes 2.şansı hak eder Burağında bu şansı iyi değerlendirmeyeceğini sanmıyorum.Yeni bir başlangıç ikisi içinde eminim iyi olacaktır."Batıda benim yüzümden titriyordu ve bende dayanamayıp ceketi geri ona verdim.
"Hasta olucaksın Defne istersen gidelim."
"Aslında hasta olmak umrumda bile değil .Sadece bu gece kumların üzerinde denizin o huzur veren sesiyle uyumak istiyorum ama benimle kalmak zorunda değilsin yani otele gidebilirsin."
"Ne saçmalıyorsun tabiki de seninle kalacağım."
"Teşekkür ederim."
"Ne için?"
"Beni yalnız bırakmadığın ve her ne olursa olsun yanımda olduğun için."
