Susuz ve açtım teker teker köpek sayısı azalıyor ve tek yaptığım yatmak. Hareketsizlikten bacaklarım ağrıyor. Yalnızdım birden bir aile geldi, normalde hiç öyle yapmam ama ailenin sevgisini hissedince ayaklandım. Kuyruğumu sallıyordum ve durduramıyordum. Aile bana bakınca birden havladım. Çocuk beni çok sevmişti galiba yanıma yaklaşıp " ne olur anne, ne olur baba bu köpek bu köpek!" Çocuk heyecanlanınca bende seviniyordum. Beni satın aldılar ve arabaya bindirdiler ama ön koltuğa bindirmediler. Çocuk, kadına anne adama baba diyordu. Çocuğun adı Cooper. Beni eve getirdiler sonra leziz köpek maması ile su verdiler. Beni sevdiler, bana baktılar ve beni beslediler. Harika bir hayatım vardı. Birgün Cooper odasında oynarken beni çağırdı bende koşarak geldim "sana bir isim bulalım ,oğlum" dedi. Baba sürekli " onun adı Albert olsun" derdi. Anne ise "ben onun Alfred olmasını istiyorum" derdi. Cooper bana Bady diyordu açıkcası ben en çok Bady i seviyordum. Cooper ın komşularıda vardı. Bayan Gabriella, çok tatlı bir bayan ayrıca nefis kek ve kurabiye yapıyor. Bay Dawsen, Bayan Gabriella nın kocası. Felix, biraz tehlikeli ama yinede daha bir çocuk. Chealse, bir kız ama çok iyi bir kız.
Cooper ın bir kedisi de var adı Duman bana küçümseyerek bakıyor ve Cooper onun dışarı çıkmasına izin vermiyor ayrıca Cooper kedi ile oynamıyor o zaman neden kedi alıyor hiç anlamıyorum. Duman bana sürekli kötü kötü bakıyor ama ben ona havlayınca tıslayıp kaçıyor. Şimdi yeni bir yerde yaşıyordum.
