Kanli eller karnimda geziniyordu. İttiriyordum ama o kadar gucluydu ki kipirdamiyordu bile. Cirpinmaya basladigim an eller karnimda sabitlendi ve bastirmaya basladi. Öldürmek istercesine bastiyordu. Tek sorun suydu karnimin acimasi gerekirken kalbim aciyordu. Karnina yapilan her baskida kalbi aciyordu.
"Yapma"
Diyebildim kendimin bile zor duyacagi bir sekilde
"Yalvaririm yapma, o cok masum onu benden alma"
Hickiriklarim yukselince bir guc o elleri kucagimdan cekti ve yerine kendi ellerine birakti.
Guc veriyordu sanki bu eller digerleri gibi zaten bitik olan gucumu emmiyordu. Hayat veriyordu. Belkide nefesimdi bu ellerin sahibi.
"Yanindayim ben korkma"
Gozlerimi araladim ve nefesime baktim korkuyla dikmisti gozlerini gozlerime
"Sadece bir kabustu hayatim ben burdayim oglun burda cocugumuz burda"
Umut; nefesim, kurtaricim, hatta o benim super kahramanim.
Oglumu kabullendi. Beni kabullendi. Bizimle kirletti hayatini. Simdi ise bizimle temizlemeye yemin etti. O koca yurekli bir adam. O adam sifatini hakedecek bir insan. Ben ise onu batakliga surukleyen bir seytan.
"Ke-kerem yasiyo umut kerem bizi bulucak biliyorum icimde kotu bir his var"
" seni koca bebek hani dusunmek yoktu bunlari simdi ise oturup agliycakmisin aa nasil annesin sen?"
Gulusune gulusumu kattim. Beni gulumsettigini gorunce sicak olan gulucugu daha bir isini vermisti. Biliyordum onunda ici sıkılıyordu. Oda biliyordu boyle olcagini bense daha korukluyordum endisesini. Ama ne yapayim? O seytan disardayken hic bir sey yok gibi nasil egleneyim.
"Hayatim ben simdi ise gidiyorum chloe asagida birsey olursa arasin"
Uzanip dudaklarima uzun bir opucuk kondurdu.
"Gorusuruz hayatim dikkat et"
Dedim en samimi gulucugumle
--------*****---------------
Saat gecmek bilmiyordu. Yatakta bir ordan bir buraya yuvarlaniyor arada cocugumla sakalasiyordum simdi ise o uyuyordu. Film izlemektende sıkılmıstım. Bir seyler atistirmak icin asagi indigimde es zamanli olarak kapi caldi. Saate baktigimda umutun gelmesi icin erken oldugunu fark ettim. Belki isi erken bitmistir diyerek kapiyi actim. Bir postaciydi ismimi soyledi
" buyrun benim"
"Bu zarf size hanim efendi"
"İmzalamam ger- hey bi saniye nereye"
Kosarcasina uzaklasan adamin arkasindan bakakaldim. Gerizekali diye gecirdim icimden. Zarfi sehpaya koyarak tekrar mutfaga yoneldim ac karna bir sey inceleyemezdim degil mi?
Bir portakal suyu ve kakaolu kekle beraber koltuga kuruldum. Zarfi actim ve mektubu ve bir tane daha zarfi icinden cirkadigim hmm ilginc. Meyve suyumdan bir yudum aldim ve mektubu okudum.
Ve butun kanim aniden cekildi
-merhaba sude
Uzun zaman oldu degil mi? Ben ozledim ahh sende ozledin tabi sapsal biliyorum. İylestim hem merak etme gerizekali kocan öldüremedi beni ama be yapti biliyormusun intikamla doldurdu beni. Duydumki hamileymissin hayirli olsun. Hele sukur bunum babasi belli degil mi? Yani umarim oyledir. Her neyse suan nerde yaziyorum mektubu biliyormusun. Ton ton babannenin yatak odasinda. Etraf biraz daginik cunku neden biliyormusun. Babannene biraz tecavuz ettim birazda boynunu kestim falan. Bu arada babannen yatakta harika bebegim senden bile iyi tam bir panter yasina ragmen. Her neyse uzatmiycam seni cenazeye davet etmek icin yaziyorum bu mektubu.
Sevgilerle Kerem.
Ellerim tutmuyordu. Migdem bulaniyordu. Bu nasil kader Allahim. Babanneme nasil tecavuz edebilir. Onu nasil öldürebilir. Nasil bu kadar gozu donebilir.
Goz yaslarim durmaksizin akarken kucuk zarfi aldim elime bir kac fotograf. Ve es zamanli kusma istegi.
Babannem; canim , annem benim yuzumden bunlar. Benim yuzumden. Sen ölmeyi sen boyle ölmeyi haketmedin hakkini helal et.
Hickirarak haykirdim
Babanne!
Babannem!
Dayanamiyorum Allahim dayanamiyorum.
Nasil aci bu?
Nasil dayanicam Allahim yardim et!!
