Bitmisti.
Kurtulmustum dertlerimden.
Peki hala neden bok gibi hissediyorum?
Neden hala gulumseyemiyorum?
O adam benim guluslerimi calmisti benden ben nasil hala ona uzulebiliyordum.
O adam oglumu oldurmusken ben hala nasil yasini tutabiliyorum.
Nasil bir gurur bu nasil bir acizlik.
İstemiyorum, bu hislerin ruhumda yada bilinc altimda yasamasini istemiyorum.
Dusunmemeyi diliyorum. En azindan normal biriymis gibi uyumak istiyorum. Korkmadan ve huzurla...
"Sude girebilir miyim?"
Umut kapimi tikladi.
Sesimi cikarmadim, usulca kapiyi acti ve yatagimin yanindaki sandalyeye oturdu.
Urkek dokunuslarla sacimi oksamaya basladi.
"Sen ... Cok masum bir kadinsin. Bunlari hic haketmeyen ve icinde bir yerde saklanmis olan neseli bir kisiligin var biliyorum. Biliyorum cunku seni taniyorum. Biliyorum cunku gordum sude , gulerken gozlerinin nasil ozlemle parladigini gordum. Bu ozlem baskaydi sen gulmeyi mutlu olmayi ozluyordun. Biliyorum cok yiprandin. Biliyorum kahroldun ama gecti artik bambaska bir hayatimiz olacak. Zor olacak alismamis ama basaricagiz melegim. "
Alnima usulca bir opucuk kondurdu. Burnu cekisinde ve nefes alisinda agladigini fark ettim. İcim burkuldu. Bu guclu adamin boyle yikilmasi beni kahrediyordu.
