"ေမေမေရ သားျပန္ေရာက္ၿပီ"
ေဂ်ာင္ကုတေယာက္ ထုံးစံအတိုင္း ေက်ာင္းကျပန္ေရာက္တာနဲ႔ အခန္းေအာင္းၿပီး ဖုန္းကိုတန္းကိုင္ေတာ့တာပဲ
"ဒီေန႔ ဘယ္သူေတြဘာတင္ၾကလဲ ၾကည့္ရေအာင္"
SNS ထဲ၀င္၀င္ခ်င္းျမင္လိုက္ရတာက ေကာင္ငယ္ေလးတေယာက္ ေနာက္ထပ္ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔တြဲ႐ိုက္ထားတာေလး...
ဘာရယ္မဟုတ္ သူ႔အေကာင့္ေလးထဲ၀င္ၿပီးၾကည့္ေနလိုက္တယ္
ပုံတင္တာေတာ့ရွားသားပဲ...
ေနာက္ေတာ့ သူ႔ပုံေလးနဲ႔ပိုစ့္တခု
*Happy 25th day*
ဘာရယ္ ဒီေကာင္ေလးက 25 ႏွစ္
ငါ့ထက္ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ႀကီးတယ္ေပါ့ မထင္ရပါလား
ေအာက္ကေကာမန႔္ေလးေတြ၀င္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးထားတာေလးေတြကို ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ reply ျပန္ထားတာ
"ထယ္ထယ္" အမ်ားဆုံးေတြ႕ရတဲ့နာမည္ေလး သူ႔နာမည္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္
အဲ့ေန႔ကစၿပီး အကိုကကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အၾကည္ဓာတ္ေလးျဖစ္လာခဲ့တယ္
'အကို'
အင္း ဟုတ္တယ္ စိတ္ထဲမွာတိတ္တဆိတ္ေပးထားမိတဲ့ နာမ္စားေလး
စိတ္ထဲမွာသူေလးနဲ႔ပက္သက္တဲ့အရာေလး တခုခုေတာ့က်န္ရစ္ခဲ့သည္ ဘာရယ္ေတာ့မသိ...
.
.
.
.
ေက်ာင္းကျပန္ေရာက္လို႔ ဖုန္းဖြင့္တာနဲ႔ အကို႔ကိုရွာရနာအေမာ
မေတြ႕ရင္ဘာမ်ားျဖစ္လို႔လဲစိတ္ပူၿပီး အေကာင့္ခဲပါ၀င္ၾကည့္ရေသးတာဗ်ာ
ဒီလိုနဲ႔ေနလာတာ တလရွိၿပီ တေန႔တေန႔ active ျဖစ္ေနတဲ့မီးစိမ္းေလးကိုပဲထိုင္ၾကည့္ေနရတာ
စကားေျပာခ်င္တာမ်ား ေဂ်ာင္ကုတို႔တပိုင္းတင္မက တကိုယ္လုံးပါေသေနၿပီ
*ဟူး*
ဒီေန႔ေတာ့သြားကိုေျပာမယ္ ဖိုက္တင္းေဂ်ာင္ကု
- Hi -
ခ်က္ခ်င္း seen ျဖစ္သြားတာမို႔ ရင္ေတြကဒိန္းကနဲပဲ လက္ဖ်ားေတြေအာင္ေအးလာၿပီ အကိုနဲ႔ေတြ႕မွ မျဖစ္ဖူးတာေတြျဖစ္ေနၿပီ
*တင္*
- Hi -
အကိုကစာျပန္ၿပီ
ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့ဘူး ဒုကၡပါပဲ
- နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲဟင္ -
- ကင္မ္ထယ္ေယာင္းပါ ယူကေရာ -
