My Teacher's Daughter

MTD 22

''Jerrick! Have you seen Vanessa?'' Tanong ni Drexel.

''Hindi nga ee. Kanina ko pa din hinahanap yun.'' Sagot ni Jerrick.

''Bat di nyo kaya tawagan diba?'' Suggest ni Skyler.

''I'll call her!!'' Sabay na sabi nung dalwa.

''Ako tatawag sa kanya. Kakambal ko yun.'' Dahilan ni Jerrick.Magsasalita pa sana si Drexel kaso wala syang maisip na mas magandang dahilan.

''Psh oo na. Tawagan mo na. BILIS!'' Sabi nalang ni Drexel. Pahiya kasi sya ee.

''Oo na!'' Kinuha ni Jerrick ang phone nya at tinawagan ang kakambal.

(Hello?)

''Mom?'' Gulat na sabi ni Jerrick.

(Jerrick, andito kami sa hospital.)

''Ha? Bakit po?''

(Si Vanessa..)

"Mom! Ano pong nangyari kay Van?" Medyo napalakas na tanong ni Jerrick kaya napatingin sa kanya lahat ng kaibigan.

(At the hospital)

Mabilis na nag lalakad ang mag kakaibigan papunta sa room kung nasaan ngayon si Vanessa. Pagkadating nila sa harap ng pinto ay agad na binuksan ni Jerrick ang pinto, nakita nila na kausap ng mag-asawa ang Doctor.

Pero di yun pinansin ni Jerrick at agad na nilapitan si Vanessa na ngayon ay natutulog.

"Mom, how is she?" Tanong ni Jerrick sa ina.

"She just had a internal flu. But we have it all in control." Imbes ay ang Doctor na ang sumagot sa tanong ni Jerrick.

Nakahinga naman ang magkakaibigan sa narinig.

"Well I guess that is all. Maiwan ko na kayo dito." Pag-papaalam ng Doctor. Nagpasalamat sila bago umalis ang Doctor.

Agad na nilapitan ni Drexel si Vanessa at umalis naman si Jerrick para puntahan ang parents nya.

"You had me so worried there Vanessa. Kaya pala hindi ako mapakali kanina sa klase ee, hindi ka okay." Pag-kausap ni Jerrick dito tsaka hinalikan si Vanessa sa noo.

*********

Pahapon na ng umalis ang magkakaibigan, at natira nalang duon si Rick at Drexel. Umuwi muna si Jerrick sa bahay para kumuha ng gamit ni Vanessa at bumalik naman si Jenni sa kompanya para ayusin ang mga na-cancel nyang meetings.

"Sigurado ka bang ayaw mong umuwi?" Tanong ni Rick kay Drexel na kanina pa hawak ang kamay ni Vanessa.

"Ayos lang po ako Tito." Sabi ni Drexel at nginitian si Rick.

"Baka hinahanap ka ng parents mo." Dagdag pa ni Rick.

"Natext ko na po si Mama." Sagot ni Drexel. Napabuntong hininga si Rick at nilapitan si Drexel.

"Umuwi ka muna sa bahay nyo. Babalitaan ka nalang namin, baka nakakaabala pa kami sayo." Sabi ni Rick.

"Tito, never kayong naging abala sakin. At hindi rin naman po ako mapapakali sa bahay, kaya I think it's better if I stay here." Pagdadahilan pa ni Drexel.

"Hay. Sige na nga. Aalis muna ako, bibili lang ako ng makakain." Sabi ni Rick at tumango nalang si Drexel bilang sagot.

Napatingin naman si Drexel sa hangang ngayon ay walang malay na si Vanessa. Hinigpitan nya ang pagkaka-hawak sa kamay ni Vanessa at hinalikan ito.

"Pinag-alala mo ako ng sobra dun. Akala ko kung ano na ang nangyare sayo, buti nalang at hindi ito malala.'' Pag-kausap nito.

"Sorry.." Halos mapatalon sa gulat si Drexel ng marinig nyang magsalita si Vanessa, tinignan nya ito at nakitang dahan-dahan nitong minumulat ang mata. "Sorry kung pinag-alala kita ng sobra." Sabi ni Vanessa at dahan-dahang umupo sa pagkaka-higa.

"It's okay. As long as you'll be alright, I'll be fine too." Malambing na sabi ni Drexel sa dalaga.

"Where's my mom and dad? And si Kuya?" Tanong ni Vanessa.

"Umuwi si Jerrick para kumuha ng gamit mo, si Tita Jenni naman bumalik sa office at si Tito Rick at bumibili ng pagkain." Sagot ni Drexel. Napa-ahh nalang naman si Vanessa.

Bigla nalang silang natahimik na dalwa. Hindi naman yung awkward silence parang more on na comfortable sila kahit na hindi sila mag-usap, basta magkasama lang silang dalwa, ayos na yun.

****

"Hey Clara, can we talk?" Tanong ni Matthew ng makarating na sila sa tapat ng bahay ni Clara. Siya na kasi ang naghatid dito since wala itong dalang kotse.

"Sure Matt, what is it?" Sabi ni Clara at humarap kay Matthew, pababa na sana kasi sya ng kotse ng tawagin sya nito.

"About the Christmas Ball..." Simula ni Matthew.

"Yes? What about it?"

"Well, you see.. I like this girl at the school and her name is Chloe--" Bago pa matapos i Matthew ang sasabihin nya ay pinigilan na sya ni Clara.

"I get it Matt." Sabi ni Clara. "You'll go with her instead. I understand."

"I'm so sor--" And once again, pinutol na naman sya ni Clara.

"It's okay Matt. See you tomorrow at school na lang." Yun lang at bumaba na si Clara ng kotse. Tumakbo sya papasok ng gate nila at dun sya napasandal.

Sa loob naman ng kotse ay naiwan si Matthew na feeling guilty sa ginawa nya... He picked his phone and dialed Enzo's number.

"Dude, meet me at my house. ASAP!" Yun lang at binaba na nya ang phone nya tsaka pinaharurot ang kotse nya papunta sa bahay nila.

Pagdating nya ay wala pa dun si Enzo kaya naman pumunta muna sya sa kusina para kumuha ng maiinom at para maghanap na din ng makakain.

"She said it was okay , right? So why should I feel guilty?" Pag kausap ni Matthew sa sarili nya.

"Pare, ganun ba kalaki ang problema mo at kinakausap mo na ang sarili mo?" Nagulat si Matthew sa narinig nyang nag-salita. Hinarap nya kung sino ang pinanggalingan ng boses.

"Langya ka Enzo! Akala ko may multo na dito sa bahay namin." Sabi ni Matthew tsaka binato kay Enzo ang bote ng tubig na ininuman nya na agad namang nasalo ni Enzo.

"Oh, ano bang problema mo ha?" Tanong ni Enzo.

"I told Clara that I won't go with her to the Christmas ball." Deretsahang sabi ni Matthew at napataas naman ang kilay ni Enzo sa narinig.

"Ano? Nag back out ka?" Sigaw ni Enzo.

"Hindi Pare. Kilala mo naman Chloe diba? I like her ever since and today I got the chance to meet her finally and talk to her, and then I asked her to go with me and she said yes." Kwento ni Matthew.

"So you dump Clara for Chloe?! Tol mali yun!" Sabi ni Enzo na napapailing pa.

"I told Clara na naman ee, and she said na it's okay."

"Dude, ang mga babae, pag sinabi nilang 'It's okay' it means that it's not really okay. Kaya ka di nagkaka-GF ee wala kang alam sa mga babae." Sabi ni Enzo at tumalikod na. "Lagot ka kay Vanessa paglabas nun ng hospital." Yun lang at umalis na si Enzi. Nanlaki naman ang mata ni Matthew sa narinig.

-------------------------

Lame And short UD ✌🏼 so sorry guys! Malapit na kaming mag bakasyon so, expect na ang mga UD ko. :)