The Moon is so Beautiful | Chanlix ✓

Seni Özledim

Yanlışlıkla erken yazdım iyi mi oldu kötü mü oldu bilemiyorum siz karar verirsiniz artık

🌙
⠀⠀⠀

Artık kafamın içinde çalmaya başlayan güçlü alarmın sesi ile birden yatakta doğrulmaya çalıştım.

Ama tabiki yapamadım.

Başımı yana çevirdiğimde yanımda uzanmış uyuyan Felix'i görmem ile gözlerim olabildiğine genişlemiş ve bu ani hareketin ile uyanamas için biraz yatağın kenarına kaymıştım.

Tanrı aşkına onun yanımda ne işi var?

Kendime sorduğum bu sorudan hemen sonra gözümün önünde gelen görüntüler tabiki neden burada olduğunu kanıtlar nitelikte.

'Benimle burada kalsana bugün. En azından bir geceliğine gökyüzü olmayı denemek istiyorum. Yıldızım elimden kayıp gitmeden önce.'

Elimi alnıma vurup biraz daha kenara kaymaya çalıştım. Tam bir aptal olduğumu söylemiş miydim? Bu da yetmezmiş gibi gece tüm yaşadıklarımızı yavaş yavaş hatırlamaya başlamam kesinlikle yerin dibine girmeme yeterdi.

'Şimdi bana arabayı ver anahtarı ben kullanacağım.'

'Bana gülümsersen seni sadece affetmekle kalmam daha da çok bağlanırım.'

Benim bunları hatırlamamam gerekiyordu değil mi? Peki neden bunlar gibi nicesi aklımda dolanıyor?

'Ben uyuyana kadar burada kal Lix, Changbin'e kaçarsan küserim seninle tamam mı?'

'Neyini beğendin o bücürün? Senden bile kısa bakamaz sana o. Bak ben nasıl uzunum.'

'Seni Bay Lee' ye şikayet edeceğim. O zaman görürsün beni dinlememek neymiş.'

Kafamı duvarlara vurmak istiyorum, bunu yapmam mümkün mü acaba?

Kulaklarıma kadar kızardığımı hissederken biraz daha kenara kaymaya çalıştım. Çalıştım diyorum çünkü daha fazla kenara kayamayacağım için yeri boylamıştım.

Murphy kanunlarını bilir misiniz? O lanet kanunlara fazlasıyla inanan biriyim. 'Eğer bir işi halletmek için birden çok olasılık varsa ve bu olasılıklardan biri istenmeyen sonuçlar doğuracaksa o zaman bu olasılık gerçekleşecektir.' Ben ne kadar kendimi rezil etmemek için uğraşsam da o rezillik mutlaka beni bulur. Dün gece yaşananlar gibi.. Başka bir örnek ise bu koskoca yatakta yalnızca kenara kaymaya çalışırken düşmüş olmam. Onu geçtim pek de yüksek bile olmasa zemine düşen bedenimin sesinin tüm odada yankılanması.

"Chan, iyi misin?"

Felix'in uykulu, hafif kalın çıkan sesi kafamın içinde birkaç kez yankılanırken yalnızca baş parmağımı havaya kaldırıp iyi olduğumu belirttim. Buradan hiç mi hiç kalkasım yok. Başımın da dehşet bir şekilde ağrıması da üstüne tuzu biberi oluyor tabi.

Sahi.. Başımın bu derece ağrıyacağını bilseydim kesinlikle bardakta dolu olan alkolü hiç utanmadan Changbin'in evinin halısına dökebilirdim.

"Okula geç kalacağız bence kalkmalısın başın ağrıyor ise sana ilaç bulabilirim."

Yalnızca kafam gözükecek şekilde yerde doğrulup yatağa tutundum. "Bence ben gelmeyeyim. Sen git ama, kaçırma dersleri sakın."

Bir şey demeden ayağa kalktı ve perdelerimi sonuna kadara açıp odaya az da olsa güneş ışığı girmesini sağladı. Gözlerim ışıktan dolayı kamaşırken yerde bağdaş kurarak oturdum. Başım hala ağrıyordu ve hala aklımda yaptığım o saçma sapan davranışlar vardı. "Gerçekten Lix, gitmek istemiyorum."