Pagmulat ng aking mga mata bumungad sa akin ang magandang dekorasyon ng mansyon at maraming bisita habang nakangiti hinintay ang simula ng party.
Namilog ang aking mga mata ng marealize ko kung anong nangyari. Nilibot ko ang aking paningin at tinignan ko ang aking kasuotan.
I remember I died already. What happen?
Kinurot ko ang braso ko at dun ko napagtanto na hindi panaginip ang lahat. Hindi ko alam matawa ba ako o maiyak dahil muli ako nabuhay at bumalik sa nakaraan kung saan 14 years old ako at debutante ng aking kakambal.
Tumingin ako ulit sa harap ng pumasok ang emcee para ipakilala ang aking kapatid sa buong mundo marami ring media ang nandito kaya makilala na ang aking kapatid. Sa naalala ko ngayong araw ng debutante ng aking kapatid ay kasabay nito ang engagement party sa isa ring mayamang pamilya.
"Let's welcome our celebrant......Carnelian Joanquë Matsunaga!!" galak na sigaw ng emcee kasabay ng pagtugtog ng magandang musika at pagpalakpak ng mga bisita habang lumapit sa stage ang kaedad ko at ka mukha kong babae pero magkaiba ng kulay ang aming mata. Asul sa kanya at berde ang kulay ng aking mata.
" Thank you sire for welcoming me and also to my beloved guest to be a part of this wonderful event and I hope you all will be able to enjoy these party... Now let's start the party..." nakangiting saad ng aking kapatid habang makita mo ang saya sa kanyang mga mata tsaka dun ko napansin biglang lumingon siya sa aking kinaroroonan at tumalikod. Sinundan ko ng tingin kung saan pumunta si lia. (A/N : Inshort for CarneLIAn)
Lumapit si lia sa magulang namin at masaya namang niyakap siya ng aming magulang habang pinagmamalaking pinakilala sa kanilang mga kaibigan.
Naalala ko Ang araw na ito kung saan ako papalit sa kakambal ko dahil may magtangkang pumatay sa kanya. Inshort I'm her shield or the bulletproof at hindi na yun bago sa akin, bata pa lamang ako ay napagkamalan ako ng aking kakambal dahil magkamukha kami. Limang taon kinidnap ako humingi ng ransom ang kidnapper sa aking mga magulang pero sinabi lang na hindi nila ako anak nagkamali daw sila tinawagan mabuti na lang nakatakas ako sa araw na yun kahit napunan ng takot ang buong sistema ko, at alam mo yung nakakatawa ikaw na kidnap sila kumakain sa labas nang makauwi na ako sa bahay na yun. Kaya simula ng araw na yun ako lagi papalit sa kakambal ko kapag nasa delikadong sitwasyon siya.
Pinagbawalan ako lumabas dahil ayaw nilang malaman na may kakambal ang aking kapatid na si Lia. Kaya lagi lang ako nakulong sa malaking mansyon. Ngayon kapag may mga event mangyari tatago ako lagi sa sulok habang pinagmasdan ang aking kakambal na pinaliguan ng pagmamahal. At noon pareho kami nang taong iniibig pero engage ang aking kakambal sa kanya at mahal rin siya nito kaya nga minsan napagsalamatan ko ang aking magulang kapag pumalit ako maging si Lia dahil makalapit ako kay Drew Sawyer pero dahil sa kanila nagbago ang paningin ko sa pag-ibig.
Nagmamadali akong pumunta sa hardin ng mga rosas sa likod ng aming mansyon para pumalit sa aking kakambal dahil maya maya lang mangyayari ang trahedya.
"ARAY!"
Dahil sa pagmamadali nabangga ako sa aking braso ng isang bisita ng aking kakambal dahil sa kalakasan ang pagbangga nito napaatras ako at natumba sa Bermuda kaya napa-igik ako sa sakit sa aking pang upuan
Tinignan ko kung sino ito kaya nang inangat ko ang aking paningin di ko maiiwasan pagmasdan ang kanyang buong mukha. His silvery ashes hair, black eyebrows, red lip and his cold piercing gray eyes coldy gaze at me and I can't help but shiver when I felt something.. Dangerous from him..
Sinulyapan lang ako nito at tsaka umalis kaya tinitigan ko lang ang papalayong pigura niya at di maiwasan magtaka kung sino ito.
Sabagay hindi ko naman kilala ang lahat na bisita ng aking kakambal para ano pa ba kilalanin ko ito.
Tumayo na ako at pinagpagan ang aking sarili habang nagsimula muling tumakbo kung saan ang kakambal ilang minuto na lang lalabas na yung sniper na papatay sa kapatid ko. Kaya wala na akong pake sa aking paligid basta ang importante mailigtas ko ang aking kapatid dahil pagkatapos nang trahedyang ito ay kapalit naman ay aking kalayaan.
Third persona
Sa di kalayuan hindi napansin ng dalaga na pinagmasdan siya habang siya'y nagmamadaling tumakbo
'Pleasant to meet you young lady Joanquil' he silently thought while sipping the red wine and staring the running away back of lady who dress identically to her sister
"Shit! What's that smirk?" playful voices heard behind of him and other voices one-by-one suddenly appear
"Is that lady who bump you earlier.."
"Yes.." he answered while staring the red wine and thingking something
"I have bad feeling about it... What would it be?"
"Nothing. I just found something interesting of Matsunaga clan" he smirk. And he heard his friends gasp.
'Only daughter.. Huh.'
All rights reserved 2021 ©

YOU ARE READING
Narcissus Jonquil
Literatura FemininaI was only a puppet without strings waiting for my master to control me. I only lived the shadow of my twin sister. I can't use my identity. I even forget who I am. I can't use my real name. Everything was full of sadness. My life is Pity.Just like...