ახდენილი ოცნება

მეორე თავი

-შენ მიემგზავრები კორეაში.

-რააა? მართლა?

-დიახ მის ლიკა ასეა, თქვენ ორ დღეში გაემგზავრებით კორეაში.

-კარგით ძალიან დიდი მადლობა

- არაფერის, ხვალ კი მობრძნადით, რადგან თქვენი საბუთები და ბილეთი წაიღოთ.

-კარგით აუცილებად.

ლიკამ ტელეფონი გათიშა და გახარებული ჩავიდა მისაღებში.

-დედა დედა

- რა მოხდა რა გაყვირებს.

- დედა მომილოცე კორეაში მივდივარ.

- რააა? კორეაში მიდიხარ?

- ხო დედა, ახალახნს დამირეკა დირექტორმა და მითხრა რომ ორ დღეში მივემგზავრები.

- მერედა ვინ გიშვებს.

- რააა?

- რადა არ გიშვებ

- დედა რას იძახი,იცი რომ ეს ჩემი დიდი ხნის ოცნებააა და ახლა როგრც იქნა ამ ოცნების ახდენის შანსი მაქ, შენ კი მეუბნები არ გიშვებო.

- ლიკა მე შენ კორეაში ვერ გაგიშვებ. ჯერ ერთი ძლიან შორსაა და მერე მეორე რა იცი იმ ქვეყანაში რა ხდება.

- ძაან კარგად ვიცი რა ხდება იქ დედა, კარგად ვიცი, ნუ ღელავ არაფერი მომივა რადგან კორეა განვითარებული ქვეყანაა და კარგი დაცვის სისტემა აქ.

- შენ რა იცი როგორი დაცვის სისტემა აქვთ, ან რა დაგრჩენია ამ კორეაში, სწავლა თუ გინდა, საქართველოში ვერ ისწავლი ?

- დედა მგონი გავიწყდება რომ ტურიზმზე ვსწავლობ, ტურიზმზე გესმის?! თუ არ წავედი სხადასხვა ქვეყანა არ მოვინახულე და არ განვითარდი, ისე რათ მინდა, რომ ვისწავლო,მხოლოდ იმიტომ რომ წითელი დიპლომი მქნდეს და იამაყო?!
ბოდიში მაგრამ მე არც წითელი დიპლომოსთვის ვსწავლობ და არც იმისათვის რომ შენ ჩემი დიპლომით იტრაბახო.
მე ვსწავლობ იმისთვის რომ განთლება მქონდეს და ვსწავლობ იმისთვის რომ უზრუნველი მომავალი მქონდეს, გესმის?!