მესამე თავი

133 8 9
                                    

ლიკამ დილას ადრე გაიღვიძა, მოემზადა და ბილეთების და საბუთების ასაღებად  წავიდა კოლეჯში.
კოლეჯში მისულმა დირექტორის კაბინეტისაკენ აიღო გეზი.

-შეიძლება ?-ფრთხილად შეაღო დირექტორის კაბინეტის კარი

-რათქმაუნდა ლიკა მოდი შემოდი.

-გამარჯობა, როგორ ბრძანდებით

-კარგად თავად.

-არამიშავს.

-კარგი ლიკა აი ეს არის შენი ბილეთები და საბუთები, ფრენა ამ საღამოსააა.

-ამ საღამოს ? კი მაგრამ ხვალ არ უნდა ყოფილიყო ?

-არა ეს ჩემი შეცდომა იყო,ბოდიშს გიხდი.

-ა...რა არაუშავს, უბრალოდ მოულოდნელი იყო.

-კარგი, იმედია კარგად შეეჩვევი კორეას და ენას ადვილად ისწავლი.

-ჰაჰ კორეული უკვე ვიცი-გვერდულად ჩაიცინა ლიკამ.

-ვაუუუ ეს პროგრესია, ლიკა მისმინე საბუთებში მითითებულია, მისამართი სადაც უნდა მიხვიდე და იმედია არ გაგიჭირდება.

-არა ნუ ღელავთ ახლა კი დაგტოვებთ.

-კარგი წარმატებები.

-გმადლობთ.

ლიკა კოლეჯიდან გახარებული წამოვიდა, როგრც იქნა დღეს თავის ოცნების ქვეყანაში მიდიოდა.
მის ოცნებას დღეს აიხედენდა.
სახლში მისულმა ხმამაღლა დაიწყო ყვირილი.

-დედაააა მამაააააა

-რა მოხდა რა გაყვირებს-შეშინებული მივარდა დედამისი .

-დღეს მივფრინავვვვ იესსსს.

-დღესსს ?

-ხო დედაა დღეს, მანამდე კი მინდა თქვენთან გავატარო დრო.

ლიკა თავის მშობლებთან დიდხანს ერთობოდა ამასიბაში კი წასვლის დროც მოახლოვდა.

-კარგი მე უნდა წავიდე მიყვარხართ.

-მამიკოს პრინცესა, ფრთხილად იყავი

-კარგი მა მიყვარხარ

-მეც

-იცოდე საჭმელი ჭამე, თავს მოუარე, ღამე გარეთ არ გახვიდე და კარგად ისწავლე.

-დედა მორჩი ჭკუის დარიგებას? უნდა წავიდე.

-კარგი წადი, ბედნიერი მგზავრობა

-მადლობა.

როდესაც ლიკა აეროპორტში მივიდა, მისი რესი იპოვა და თვითმფრინავში ჩაჯდა.
თვითმფრინავში ჩაეძინა და მაშინღა გამოეღვიძა როდესაც კორეაში ჩავიდნენ (ხო ვიცი რომ საქართველოდან კორეაში პირდაპირი რეისი არააა მარა იყოს ასე)

როდესაც კორეაში ჩაფრინდა უკვე დილა იყო.
თვითმფრინავი დაჯდა და მგზავრებიც ჩავიდნენ.

ლიკა გზა არეული დადიოდა სეულის ქუჩებში როდესაც ვიღაც ბიჭს დაეჯახა.
ფაქტიურად ლიკას ბრალი იყო თუმცა ამის აღიარება არ უნდოდა და ჩხუბი დაიწყო.

-ეი შენ, თვალში ვერ იყურები? რა უთავო ბატივით დადიხარ, ვერ ხარ ? ყურე ამას. სულელო,ვერ დაინახე რომ გოგონა მოვდიოდი?
სად ჯანდაბაში გაქ თვალები.

-ოოოუუუ გოგონა მშვიდად და ჯერ ესერთი თქვენ დამეჯახეთ.

-რეებს მაბრალი უვიცო, შენნაირებს კარგად ვიცნობ. ჯერ დაეჯახები გოგონებს მერე 
სადმე დაპატიჟებ, გაიცნკბ მიმოწერას დაიწყებთ, ცოტახანში ლოგინში შეითრევთ, იხმართ და ვსო.

-რეებს ამბობ

-რაც სიმართლეა.

უცებ ბიჭმა პირბადე მოიხსნა და ლიკა გაკვირვებული დარჩა.

ეს ხომ ჯიმინი იყო თვით პაკ ჯიმინი .
იმ მომენტში ლიკას უნდოდა ამ ადგილადან გამქრალიყო, თუმცა ეს არ ხდება რეალურ ცხოვრებაში.
მას მოუწევდა რომ ეს ყველაფერი მიეღო და ჯიმინისთვის თვალებში ჩახედა.


აბა მოგეწონათ ?
ვიცი პატარაააა მაგრამ ამჯერად იყოს

ახდენილი ოცნებაWhere stories live. Discover now