ახდენილი ოცნება

მეშვიდე თავი

-ჰოსოკ შენ თაეს......

-რა მე თაეს რა

-რადა....

-ჯინ შეეშვი მაინც ვერაფერს მიხვდება-გააწყვეტია შუგამ

-არა შუგა უნდა იცოდეს.

-აღარ მეტყვით?-დაიყვირა ჰობიმ

-შენ მას უყვარხარ-ასევე ყვირილით უთხრა ჯინმა

-რაააა?-ჰობი გაოცებული იყო

-ხოო იდიოტი შენ მას უყვარხარ შენ კი გულს ტკენ-უკვე ნერვება უმტყუნეს შუგას და უკონტროლოდ ყვიროდა

-სადააა

-რააა?

-შუგა თეჰიონი სადაააა- იყვირა ჰობიმ .

-ოთახში ქუ...

ჰობიმ სიტყვის დამთავრება არ აცადა ისე წავიდა თეჰიონის ოთახისკენ.
შიგნით შევიდა და გული შეეკუმშა.
თაე იწვა და ტიროდა ქუქი მას ამშვიდებდა.

-ქუქ მარტო დაგვტოვე - მშვიდად უთხრა ჰობიმ და ქუქიც ოთახიდან გავიდა.
იქ მხოლოდ ჰობი და თაე დარჩნენ.

-თაე-მისკენ დაიძრა ჰობი

-გთხოვ ჰობი მარტო ყოფნა მინდა

-კარგი ოღონდ ჯერ მომისმინე.

-კარგი გისმენ

-თაე გავიგე რომ გიყვარვარ, მაგრამ ხომ იცი რომ ჩვენ ერთად ვერ ვიქნებით, პირველი იმიტომ რომ არ მიყვარხარ როგრც მამაკაცი მე შენ პატარა ძმასავით მიყვარხარ და მერე მეორე მე ჰეტერო ვარ
ჰეტერო რომც არ ვიყო მე მაინც ვერ შევძლებდი შენს შეყვარებას, ამიტომ ჯობს რომ ეს გრძნობა დაივიწყო და მეგობრებად დავრჩეთ  კარგი ?

თეჰიონი მას უსმენდა და მის ყოველ სიტყვაზე გული ეკუმშებოდა.
ტირილი უნდოდა მაგრამ თავს იკავებდა, ბოლოს კი ჰოსოკს უთხრა.

-კარგი ჰოსოკ მესმის შენი, ვეცდები ეს გრძნობა ჩავიკლა-ეს თქვა და სევდიანად გაიღიმა.

-კარგი თე მადლობა რომ ჩემი გესმის.

-ახლა თუ შეიძლება მარტო დამტოვე.