Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sentiments insensés
。。。
en derinlerde bir yerde ay bugün de güzelliğiyle geceyi kendine aşık etmiş, tüm beyaz incilerini dünyaya dökmesine izin vermiş. kimsenin adım atmaya cesaret edemediği ormanda yine sessizlik olmuş. ruhlar ağaçların gölgelerine sığınmış. toprak tüm nemliğiyle etrafa koku salmış, orman canlanıvermiş. adım sesleri ormanın sessizliğiyle dans etmiş.
osamu isimli şeytan kucağında gözleri yarı kapalı meleği taşıyor, düşüncelerde kaybolmamaya özen gösteriyor. kucağındaki şahesere hayran olmadığını kendine inandırmaya çalışıyor, fakat bir sonuç bulamıyor.
kızıl meleği gördüğünde taş olmuş kalbinin kabukları dökülmüş, yerine çiçekler açılmış. bu ne anlama geliyor ? hem o bir melek ve ilk görüşmeleri. neden böyle hissediyor ? o bir şeytan. o kimseyi sevemez, sadece kötülük için yaratılmış bir varlık. neden böyle hissediyor ?
" ne yaptığını... sanıyorsun ? indir beni hemen ! "
" eğer burada bırakırsam seni, yok olacaksın. "
bir süre daha sessizlik oluyor. bu sefer düşüncelere dalan melek oluyor, bir şeytan onu neden kurtarmaya çalışsın ki ? neden ses çıkaramıyor ? oysaki ne kadar nefret ediyor.
" indir... "
topladığı son nefesini sözleriyle karışık dışarı veriyor, kıpırdanmayı bırakarak genç şeytana teslim oluyor.
osamu kollarındaki kızıla olan ilgisinin onun sonu olmamasını diliyor.
